İnsî Şeytanlar

Soru: Kur’an-ı Kerim’de insî ve cinnî şeytanlara dikkat çekiliyor ve şeytanların kendi dostlarını fitledikleri ifade ediliyor. “İnsî şeytan” tabiri sadece bir kısım kötü insanları anlatmak için kullanılan bir teşbih midir? Yoksa, bazı kimseler ile şeytanlar arasında bilemediğimiz bir irtibat mı vardır?

-“Kur’ân okumak istediğin zaman, o kovulmuş şeytandan Allah’a sığın.” (Nahl, 16/98) mealindeki ayet-i kerime, İlahi Beyan’dan tam istifade edebilmenin öncelikle istiâzeye bağlı olduğunu ifade etmektedir. (00.45)

-Şeytanda herkesi kendisine benzetme gayreti vardır. (02.35)

-İblis cinlerden idi; Rabbinin emrinin dışına çıktı. (03.33)

-Şeytana bir fiil isnad etmek doğru değildir; onun yaptığı sadece dürtmek ve günaha sevketmektir. (06.57)

-İnsanın mahiyetindeki, şeytanı güldüren boşluklar nelerdir? (08.40)

-Şeytanın en önemli silahı şehevanî duyguları kullanmasıdır. (11.22)

-Şeytanın da kendine göre bir huzuru ve insibağı vardır. Peygamberlerin ve salih kulların insibağları nuranî olur; şeytanın ve yoldaşlarının insibağları ise zift çalma şeklinde vuku bulur. (14.25)

-Şeytan bazı insanların damarlarında dolaşıp durur. İblis, sürekli vesveselerini üfler; onun insî borazanları da o üflemeleri sese dönüştürürler. (16.28)

-Şeytan, bir kısım kimselerin etrafında kötü bir atmosfer oluşturur; orada laubalîlik estirir, batılı tasvir ettirir ve insanın mahiyetindeki şehevî, gazabî duyguları harekete geçirir; böylece ağına düşürdüğü o şahısların bakışlarını bulandırır, başlarını döndürür. (20.27)

-Şeytanın en büyük hilesi, dostlarına kendisini inkar ettirmesidir. Onlara her çirkinliği yaptırtır; sonra da “Yok, öyle bir şey!..” dedirtir. (21.25)

-Müşrikler, Peygamber Efendimiz’e komplo hazırlamak için Dârü’n-Nedve’de toplandıkları sırada, Şeytan da Necidli bir ihtiyar kılığına girerek orada yerini almış ve dostlarına yol göstermişti. (25.33)

-Bundan sonra da Şeytan, bazı yârânlarını mutlaka tahrik edecek ve mü’minlerin üzerine saldırtacaktır. Bugün, bazı kimselerin, inanan insanların dünya çapındaki hayırlı faaliyetlerini görmezlikten gelmeleri ve mü’minlerin bir fenalığını yakalayıp kıyamet koparmak için fırsat kollamaları da Şeytan’ın dürtülerinden dolayıdır. (27.54)