Bil bakalım, dört tarafı insanlarla çevrili yapayalnız bir adaya ne denir? Tabii ki "Ada" denir.  Aa, ama bu benim! İyi de ben kimim? Bilmem, bari bi’şey olabilsem. Şöyle afili, on numara beş yıldız, havalı bir şey...

Ama ben olsam olsam herkese rezil olurum! Göze gireyim derken yerin dibine girerim. Sanırım benden ancak korku filmlerinin ilk kurbanı olan şişman ve gözlüklü kız olur. Şişman ve gözlüklü değilim ama olsun, olur yani...

İşte ben böyle sık sık kendimle kavga ettiğim sıralarda çok acayip bir şey oldu... Ne olduğunu merak ediyorsan, içerde okursun.

Artık biliyordum, olabileceğim en iyi şey olacaktım... Yani kendim olacaktım... Kanatlarım vardı ruhumda! Uçup hayatın kalbine konacaktım…