Bir insanın imanın makbulu olmasının üç şartı vardır.

1- İman, yeis halinde olmamalı. Yani müslüman olmayan bir insan son nefesinde ve yaşamaktan ümidini tamamen kestikten sorna iman etmeye kalkarsa onun imanı kabûl değildir.

2- Mü'min inkâra alâmet olan şeylerden birini yapmamalıdır. Meselâ: Allahu Teâlâ'yı ve bütün Peygamberleri tasdik edip de, Hz. Muhammed'in Peygamberliğine inanmayan veya farz olduğu kesin olarak belli olan bir hükmü (Meselâ namazın farz olduğunu) kendi ihtiyariyle inkâr eden bir insana mü'min nazarı ile bakılmaz ve ona mü'min muâmelesi yapılmaz. Aynı şekilde bir insan mecburiyet olmadığı halde Kur'an-ı Kerim'i pis yerlere atsa, bu durum onun inkârına alâmet olup kendisine imanlı bir insan nazarı ile bakılmamasını icâb eder.

3- Dini hükümlerin hepsinin güzel olduğunu kabûl edip, hiçbirinin yerine getirilmesinde inat ve kibir yapmamalıdır.

Meselâ: Bir adam namaz ve oruç gibi ibadetlerden birini güzel görmez ve beğenmezse, yahut sırf Allah'ın emirlerini yapmamak maksadıyla dini bir vazifeyi yapmaz, veyahut Allah'ın yasak ettiğini bildiği halde, inâdından haram olan birşey irtikâp ederse, o adam imanını kaybeder ve mü'min sayılmaz.