Birçok yörede olduğu gibi, teknolojik gelişmeler, Iğdır yöresi el sanatları ürünlerini de böyük ölçüde ortadan kaldırmıştır. Bazı meraklıların ve bir-iki halk eğitimi müdürlüğünün ürettikleri Kafkas kilimlerinin dışında, geniş çapta el sanatı çalışması yapılmamaktadır. Ancak takriben 20–30 sene öncesine kadar yörede kadınların ördükleri birbirinden alımlı motiflerle süslü yün ve pamuktan mamül çoraplar, birçok tezgâhı süslemekte idi. Bu sanat kolu, günümüzde hemen hemen yok gibidir. Ancak kazak, hırka, vb. varlığını hâla devam ettirmektedir. Fakat makinalaşma bu alana da girmiş durumdadır. Eskiden, çiftçi kesim, kara sabanını bizzat kendisi yapardı. Bunun gibi, gem (döven), carcar (uzun pıçaklı döven), öküz arabası gibi aletler yörede yapılırdı. Tarımdaki teknolojik gelişmeler, bu gibi sanatları rafa kaldırdı. Aras nehri kıyısındaki sazlık söğütlerden sele, sepet gibi şeyler yapılırdı. Günümüzde bu sanatın da esamesi okunmamaktadır. Netice itibariyle, bazı evlerde yapılan el örmeciliği dışında, yörede ekonomik değer taşıyan önemli bir sanat dalı yok gibidir. Ancak amatörce de olsa, geçmişe yönelik bir eğilim vardır. Küçük çapta devlet desteği ile mevcut potansiyel enerji kinetik şekle dönüşebilir.