İçimde ateş var!
Yakıyor kor kor!
Yanıyor için için yalnızlık!
Yakın! Artık yakın, daha yakın
Yüreğimde kor kor eriyen uzaklar.
Yanıyor her vesvesede
Hayatımı bir ucube misali ürküten tuzaklar!

İçimde ateş var
Bu Bayram Sabahı;
Bin yıllık mecusi tapınağı sanırım karnım,
Sanırsın henüz vahyolunmuş hakikat, bu şaşkın aklın şuuruna
Sinsi bir buğudur ki camlarda
Milyonlarca ışık yılı mesafeleri izafe eden
Gül yüzlü çocuklarla aramıza.

İçimde ateş var!
Söndüremedi ki koca okyanuslar,
Tespih bildik zinciri, çektik bakla bakla
Ya sabır! Ya sabır çektikçe yalnızlığımız
Ve elimizde son halka hırça mapa!
Oysa başkaydı hayalimiz,
Bodoslama dalarken hayata...

İçimde ateş var,
Bu Bayram sabahı;
Ne aşka benziyor,
Ne de nefrete ıstırabı,
Yalnızlık da değil bu, unutulmuşluk da.

Uzak bir haddehanede eritilmiş demir madeni
Akıyor damla damla...
Akıyor damla, damla...
Akıyor, akıyor...

Bu Bayram Sabahı kayıp bir an,
Bu Bayram Sabahı ateşe atılmış ateş,
Neyim kaldıysa gözyaşımdan gayrı
Ayaklarımın altında
Utancından yüzüme bakamıyor.
Bu Bayram Sabahı,
Bir şeyler devşiriliyor yüreğimden
"Güzel şeylere" hasretim artıyor.
Sanırım günahlarım yanıyor!
Yanıyor, yanıyor...