Beklemediğim bir zamandı beklemediğim bir cümleydi belki onun için bu kadar yaktı canımı.


Kimselere dokundurmadığım düşlerimin üzerine basa basa gittin. Kirlendi düşlerim.


Alışmaya çalıştım.
Nefes almaya çalıştım.
Yaşamaya çalıştım.
Çalışmakla olmuyordu.
Yaşamam için yeni düşler gerekiyordu.
Sen yoktun kurduğum bütün düşler yokluğunla kirleniyordu.
Nefes almakla yaşanmıyordu.


Yaşamam için seni sevmem gerekiyordu.


Sonunda bıraktım kendimi..



Rüzgara bırakırsın
Bir kuru yaprak misali
Nerede bulacaksın bilemezsin
Sonunda kendini


Her şey bitti..~
Seninle sensiz nefes almayı.
İçinde senin olduğun düşleri senden uzakta kurmayı.
Sana bakmazken sen dinlemezken masallarıma düşler saklamayı.


Artık sadece seninle değil herkesle paylaştığım dünyada
sadece seninle değil herkesle paylaştığım anlarım vardı.
Sen olmayınca yaşam bir masal değildi.


Yaşamdı.


Sıradandı.

Sen Gittin
Herşey Gitti
Sevinçler
Mutluluklar
Hayaller
Artık herşey sıradan
Herşey basit
Ben de



Seni bu kadar çok sevdiğim için kızdım kendime.
Bir gün gideceğini anlamadığım için.
Durmaksızın sonsuza kadar süreceğini sandığım düşler kurduğum için kızdım.
Yaşadıklarımı herkesin yaşadıklarından ayrı tuttuğum için kızdım.
Sen bitti dediğinde o kadar çok acı çektiğim için kızdım.


Hala bile bu kadar acı çektiğim için kızdım.


Gidiyorum dediğinde biraz daha kal demediğim için kızdım.



Bazı anlar vardır ya
Ya vardır ya yoktur
Göremezsin karanlıktan
Çarparsın duvarlara
Ama yine de yürürsün
Bir sonraki adımın boşluk olsa bile
Gözlerine bakmaktan
Hiç korkmadım
Sevgilim...