Hoşuma giden bir kitap oldu ama şunu da belirtmeliyim hakikatten şu kızın hep kapıları aralık bulması da sonunda ehh hadi canım sende yeter artık dedirtti Ama keyifle okudum, öyle ki bir ara 200 sayfadan finale geldiğimi fark ettim.. İnsan merak ediyor gerçekten.. Bana FM Arsal romanlarını hatırlatıyor bu kitaplar hep.. (ahh orada bir Dodo var aşığım ona ) Güzeldi iama bu Alexsander'ın gururu beni yedi bitirdi o da ayrı bir mesele, bir türlü kızı sevdiğini fark edemedi ya.. Hayır kız gidince kafaya dank ediyor hep nedense.. Ben asıl Adrian'ı merak ediyorum finalde hafiften sinyal vermiş yazar onunla ilgili Marcus ve Josi'yi de merak etmiyor değilim sanırım yazar wattpad'de onun hikayesini yazmaya başlamış şu an 3.bölümde olması lazım.. Vee Daniel ve Beste'nin hikayesini, ne olup bittiğini merak ettiğim diğer bir çift.. Adrian'da sanırım bu çiftimizle tekrar karşılaşıyoruz.. Ama bence en çok mutluluğu hak eden nedense bana göre Daniel olmalı.. Onun gibi tatlış bir İtalyan (yani düşünün bir de İtalyan yavv  ) nerede var.. Ve son olarak bu alıntıyla yorumumu bitiririm;



"Aşk, nasıl olduğunu anlamadığın bir şekilde 'O' olduğunu bilmektir."