Henoteizm, din ve felsefede, Max Müller tarafından çıkarılmış, bir tanrıya bağlanırken diğer tanrıların varlığını da kabullenmeyi tanımlar. Yunanca heis theos, "bir tanrı". Müller'e göre bu, "prensipte monoteizm, gerçekte (uygulamada) ise politeizm"dir. Terimdeki varyasyonlar içlemci monoteizm ve monarşil politeizm, fenomenin farklı fromlarını ayrıştırmak için ortaya atılmıştır. İlgili terimler ise monolatrizm ve katenoteizmdir ki bunlar genellikle henoteizmin alt tipleri olarak anlaşılmıştır.