ben alışkınım dağları sırtlanmaya gün ağarırken
ve akşamın dumanımsı nefretini solumaya başladığında gece kuşları
yalnızlığımı bilir benim
.. evin boyasız duvarları...
kahrolurken bile attığım kahkaha duyulur
alem öyle sanar
öyle bilir
öyle bırakırlar beni yarım kadeh şaraba...
yüzümde herzamanki yorgunluk
her an bir dağ havası rutubeti...
her gün yeni bir güneşin batarkenki çığlığı


Vexed