Uzaktı,
gözlerim çizerken sınırlarını ufkumun;
dokunamadığım bir şarkıydı, bir söz, bir nota belki de
belki de hep aynı yanlış...

Yalnızdı,
duvarlarımdı kimsesiz koyan;
duyamadığım bir selamdı, bir öfke, bir sevgi belki de
belki de hep aynı düşman...

Karanlıktı,
ışıksızlığımdı korkutan; bir çocuk gibi
söyleyemediğim sözlerin bir dumanda kayboluşu gibiydi,
defasında yırtılan, kopan, parçalanan,...
Birleşen belki de,
belki de hep aynı yalan...


Vexed

Çok güzelmiş ya çok beğendim  Tebrik ederim.   

Ne çok duygu barındırıyor 

Yalnızdı,
duvarlarımdı kimsesiz koyan;
duyamadığım bir selamdı, bir öfke, bir sevgi belki de
belki de hep aynı düşman...

Teşekkürler


teşekkür ederim