Hayat bazen acımasızca davranır insana. Eli ayağı tutmaz, yaşamdan zevk alamaz bir durumda anlamsız bir şekilde dolaşır insan. Nereye baksan karanlık nereye dönsen hüzün.

 Tüm olumsuzluklar senin peşinde sanırsın. Hep Senin başına gelir kötü şeyler. Bak dostlarım nasıl neşeliler. Onlar için güllük gülistanlık hayat neden senin için dikenlerle dolu diye sorgularsın. Sanki etrafında var sandığın dikenler batmak için hep senin yolunu gözlüyor. İlk fırsatta batıp ellerine, ayaklarına, yüreğine yalnız seni kanatıyor. Artık dayanamaz, direnemez olursun zorluklara. Direncin kırılmış bir şekilde çökersin.
 Acımasız bir hayata teslim olmuşken, hatta tutunacak bir dalın yokken bir saksıda çimlenmeye çalışan küçücük bir tohum kendine getirir seni. İrkilirsin görünce tohumu incelemeye başlarsın. Yeni çimlenen minicik saçaklar öyle tutunmuştur ki toprağa söküp atamazsın bile. Henüz çatlamış tohum minik fidenin ilk yapraklarını sıkı sıkı tutmuş direnmektedir rüzgâra. Bir kendine bir saksıdaki çimlenmeye çalışan tohuma bakarsın. Bir an utanırsın belki de ondaki direnme gücünün sende olmamasından. Ertesi gün bir kez daha bakarsın, bir kez daha. Minik tohumdan ileride kocaman olacak bir ağacın fidanı filizlenmiştir. Tohum güvenle tutunup toprağa çatlamasa, çimlenen filizcik direnmese rüzgâra, soğuğa özündeki kocaman ağaç olma amacı nasıl canlanır, nasıl çıkar yeryüzüne.

 Birden bir ışık siler karanlıkları, bir rüzgâr dağıtır acılarını. Güçlü hissedersin kendini. Bakarsın diken sandıkların kır çiçekleri olmuş yolunda. Renkleri, kokuları seni yaşamaya çağırır. Ellerin boşlukta değildir. Tutabileceğin pek çok dal vardır etrafında. Hayat hiç sandığın kadar kötü değildir. Bir sen değilsindir zorluklarla boğuşan. Herkesin vardır sorunu. Onları senden ayıranın içlerindeki hiç kaybolmayan umut olduğunu fark ettiğinde dövünerek geçen zamanına nasıl yazık ettiğini anlarsın.

 Hayat acımasız da olsa ,tad almayı başarmasını bilmek senin işin.Olumsuzlukları silip güneşin doğmasını sağlamak senin elinde.Sabah kalktığında kuşa, çiçeğe , yoldan geçenlere hatta dönüp aynada kendine yürekten 'günaydın' de, gör bak o günün nasılda iyi geçecek.

 Kimse için dört dörtlük, kimse için güllük gülistanlık değil hayat. Onu yaşanılır etmek bizim elimizde ama. Küsüp oturmak yerine tat almanın yollarını aramak, minik uğraşılar bulmak, saksıda bir çiçek yetiştirmek, bir havyan beslemek, bir yaşlıyı ziyaret etmek, ihtiyacı olanlara karınca karınca yardımda bulunmak tüm negatiflikleri alıp gidecektir.Geride sana yaşama sevinci kalacaktır.

 Zor durumlarda olsak da hayatı yaşanılır kılmak, hayattan tat almak bizim elimizde. Tutunursak dört elle ona, olumsuzlukları olumlu düşünmenin kollarına bırakırsak kendimi hayatta bize gülümseyecek, bize daha güzel bir gözle bakacaktır.

 Karanlıkları silinmiş, aydınlık bir hayatta mutlu olunması dileğiyle....