Bir tren düşünün. gittiği rayların dışına çıkarsa ne hale gelir ? Trenler için yol ayrımı yoktur. Sadece belirli yerlerde makaslar vardır ve her zaman 2 seçeneği vardır. Bunu hayatla nasıl ilişkilendireceğimizi çok merak ediyorsunuz herhalde.İnsan hayatında bazen yol ayrımları olur. Ama insan hayatı her zaman tren rayı gibidir ve normalin dışına çıkılmaz. çıkıldığı zaman insanlar kendini ne halde bulur az çok herkes biliyor, görüyor.
Gelgelelim yol ayrımına. bir çok seçeneğimiz olsa bile aslında sadece 2 seçeneğimiz vardır. iyi yada kötü. o yol ayrımında vereceğiniz karar geleceğinizi belirler. geri dönüşü varmıdır ? vardır belki. ama vakit kaybını telafi edemezsiniz. O anda o yol ayrımında seçeceğiniz yolu ne belirler diye düşünün. Geçmişte yaşadıklarınız ? olmak istediğiniz ? çevrenizde gördükleriniz ? bunların hepsi etkilidir o yolu seçmenizde. Ama iyi yada kötü olacağını bilemeyiz. doğru yolu seçebilmek için bundan önce geldiğimiz yolları çok iyi bilmemiz, o yolları çok iyi analiz edip şuana kadar ne yaptım diyebilmeliyiz. Kendi kendimizin kılavuzu olmalıyız başka bir deyişle. Bunu yaptığımız zaman başarıya ulaşabilirmiyiz ?


Bir uçak düşünün. yol kısıtlaması yok. istediği her yöne uçabilir. ama aşmaması gereken sınırlar vardır. Sınırları aşınca ne olur ? Bir şekilde zarar görür. düşüncelerimizde bu uçak gibidir. Çevremizdeki herşey etkiler. Nasılki uçağı sıcaklık rüzgar yada küçücük bir kuş düşürebiliyorsa, bizide küçücük şeyler paramparça edebilir. Rüzgarın yönünü bilmemiz hangi sıcaklığa dayanabileceğimiz. yükseklik sınırını aşmamamız bize güvenli bir uçuş getirir ve en sonunda bir havalimanında mutlu sona ulaşırız. Gelgelelim sınırları aşarsak yada herhangi birini kontrol edemezsek neler olabilir. aşırı yüksekten uçuyoruz diyelim. insan bir süre sonra kendi yalanlarına kanmazmı ? kendi kendini inandırmazmı ? çünkü uçak aşırı yükseklikte zarar görmeye başlar ve bir süre sonra kendi kendine yok olmaya başlar. Ya insan kendi yalanlarının arasında kaybolursa ?
Rüzgar dedik. insanın düşüncelerini çevresindekilerin kontrol ettiğini düşünebiliyormusunuz ? hiçbir zaman kendi yolunda gidemeyecektir. her zaman bağımlı yaşayacaktır. İnsan kendi yolunu kendisi çizmelidir. Ve dışarıdan gelebilecek etkilere karşı dirençli olmalıdır.

Şimdi gelelim bir gemiye. Geminin hareket edebileceği yerler denizlerdir değilmi ? insan kalbide bir denizdir. Gemiler bir limana demir atarlar. İnsanda bir limana demir atar. Bazen o limandan ayrılamaz. Bazen hatırlamaz o limanı. Her limanda bir hatırası kalır insanın. Geminin mürettebatı bir limanda olsa bile onu beklerken biraz açıklarda bekler gemi. İşte kalbimiz o limanda kalırsa bizde uzaktan uzaktan gözleriz o limanı. Bilemeyiz doğru limandamıyız değilmiyiz. Belki imkansızdır. denize kıyısı olmayan bir şehre demir atmak. Ama Doğru limanın orası olduğunu biliyorsa Fatih gibi karadan yüzdürmeli gemiyi yinede ulaşmalı oraya. Kalbi yaralı insan başarmak için çok daha fazla uğraşır. Ne istediğini bilmelidir insan. Yanlış kararlarla kendini yıpratmamalıdır.



Ve son olarak karayolu kaldı. Bunuda Aile diye özetleyelim. Diğer yollarda bir hata yaptığında geri dönüşünde neler kaybeder az çok farkındasınızdır. Ama bunda öyle değil. Bir adım ileri gidersin vazgeçersin ve geri gelirsin. kaldığın yerden başlarsın. Ne kadar uzaklaşsanda geri döndüğünde aynı yerden başlayabilirsin. Çünkü Ailendir o yer. Sen ne yaparsan yap. ne kadar uzaklaşırsan uzaklaş annen her akşam gelir diye masaya bir tabak daha koyar. baban acaba iyimi diye merak eder. kardeşlerin özler abim olsaydı şöyle yapardı ablam olsaydı böyle yapardı der. Bu kadar sevginin arasında ne kdar hata yaparsan yap döndüğünde sevgilerinden hiçbirşey eksilmez. o sofraya oturduğunda tabak önünde olur. baban iyimi diye merak etmez. kardeşlerin özlemini giderir. İnsan için en büyük moral kaynağı ailesi değilmidir zaten ? Her zaman destekleyen onlar yokmudur ?


İnsanın elinde nasıl hazineler var. Farkına vardınızmı ? Bunların hepsini kontrol edebilen birisi başarıya ulaşabilirmi ? Bu cevabı sizlere bırakıyorum.

Allah Kimsenin yolunu şaşırtmasın.