Her Pazar akşamı, Pazartesi gününden itibaren spor yapmaya, rejim yapmaya, daha çok kitap okumaya başlamaya vb. karar verilir. Yeni Yıla girerken de böyle listeler oluşturmuyor muyuz?

31 Aralık — İyi dileklerle karışık, yapılacak işler, alınan ve uygulanacak kararlar listesi hazırlanır. Ama bir türlü uygulamaya geçilemez, nedense, ertesi güne değil ama hep başka Pazartesi’lere ertelenir...

Aslında yapmayı çok istediğimiz şeylerden oluşan bu listedekilerin yapılması gerektiğini biliriz, nasıl yapılacağını, yapılırsa nelerin iyi olacağını... Ertelemekle neleri kaybedeceğimizi de... Peki, neden yapmıyoruz?

Bu duygusal duruma atalet deniyor. Mümin Sekman, Kişisel Ataleti Yenmek adında, hem atalet halini analiz ettiği hem de atalet haline son vermek için çözümler sunduğu bir kitap çıkartmış. Sekman’ın kitabının arka kapağında çok doğru bir yorum da var: “Kişisel, kurumsal ve toplumsal düzeyde yoğun ve yaygın olarak atalet hali yaşadığımız bir gerçektir. Buna rağmen, Türkiye’de atalet hakkında şimdiye kadar hiçbir kitabın yazılmamış olması şaşırtıcıdır.”

Yeni yılın heyecanıyla oluşturulmaya başlayan listeye iş hayatıyla ilgili maddeler ekleyerek katkıda bulunalım. Birçok profesyonelin aklından geçen notları...

Sektördeki arkadaşlarımla ilişkimi kopartmamaya çalışacağım. Belli sıklıklarla arayacağım. Yeni iş arkadaşları edineceğim. (Networking)

Yabancı dilimi geliştireceğim.

Sektörel yayınları zamanında takip edeceğim.

Yeni teknolojiyi takip edeceğim.

İletişim becerilerim üzerine odaklanacağım.

Astlarıma sosyal ortamlarda da zaman ayıracağım.

Daha az konuşup, daha çok dinleyeceğim.

Doğru olduğuna kesinlikle inandığım konularda çekingen davranmayarak, fikirlerimi paylaşacağım.

Kendimi hem astlarıma hem de üstlerime daha doğru ifade etmeye çalışacağım.

İşi zamanında bitirmeye çalışacağım. Mesai saatleri dışında zamanımı işi geliştirici zihinsel faliyetlere ayıracağım, ama operasyonu iş dışına taşımamaya uğraşacağım.

Astlarımı geliştirmeye - eğitmeye zaman ayıracağım.

Günlük koşuşturmalar (acil ve önemsiz işler) arasında gerçek hedefleri (önemli) unutmamak için kendime “dur ve düşün” talimatını vereceğim.

Sivil Toplum Örgütlerindeki faaliyetleri kariyerimin bir parçası olduğunu düşünüp, onlara işgücümle de destek vereceğim.

Her haftaya, günleri önceden planlamış olarak başlayacağım.

İşe yarım saat erken gideceğim.

Mesajları zamanında yanıtlayacağım.

Daha düzenli olacağım. Dosyaları isimlendirerek, gecikmeden arşivleyeceğim.

Yaşadığım önemli olayları, ilginç deneyimleri, örnek olması açısından ve unutmamak için kaydedeceğim.

Özgeçmişimi değişiklikler olur olmaz güncelleyeceğim... (Lazım olduğunda vakit kaybetmek istemiyorum!)

Fiziksel, ruhsal, duygusal ve zihinsel gelişimimin bir bütün olduğunu hatırlayacağım. İş ve özel hayat arasında dengeyi korumalıyım.

H.Jackson Brown, “Harekete geçmek için bütün koşulların mükemmel olmasını beklersen, hiçbir zaman harekete geçemezsin.”, demiş… Hemen başlamak önemli...

Diğer yandan olumlu bir sonuç hedeflenerek oluşturulan bu listelerin, hiç yoktan kaygıyı arttırmasını engellememiz de gerekiyor.

Yani ilişkilerinizi korumak ve geliştirmek amacıyla her gün eski dostlarla 1 telefon konuşması yapacağınızı hedeflediyseniz ve ancak haftada bir kez buna zaman ayırabildiyseniz, kaçırdığınız günler için üzülmemelisiniz.

Çünkü yılın sonunda geçen seneden farklı olarak bu yıl içinde en az 52 kişiyle sizin inisiyatifiniz sonucunda tekrar bağlantı kurmuş, ilişkinizi tazelemiş olacaksınız!