İlk defa senliğime dair kırgınlığımdan yazıyorum sana… hani aniden bana yüzünü dönüşün geliyor aklıma..kurşunlanmak gibiydi kalbimden …derin bir kılıç darbesiyle yüreğimi ezmek gibi… uykusuzum ve mutsuz …..bilmeni istemiyorum bu gecede….istediğimden değil satırlarıma düşen yaralı tarafım …günlerdir tamamlamaya çalıştığım eksikliğini cümlelerdeki benle birleştirmeye çalışıyorum sadece…ve seni koyacak yer yok şimdi sözcüklerde..


Kocaman kucaklar açsam özlemlerime, kim görür sarıldığım boşlukları..arsızlığım var şimdi sana dair..nedendir bilmediğim yarım kalmışlıklar gibi..en tatlı yerinde bıraktığın pasta gibi derdi kardeşim….

Su gibiymiş oysa sevmek seni…ekmek gibi…
Ve seni sevmekle başlıyor hayat….
Her şey sen gibi…

Ben değil bekli sendeki yalnızlık …. Bendeki yokluğun dipsiz bir kör karanlık sonu olmayan…

Hani yanımda olsan şimdi;
Uzunca sarılırdım boynuna…bırakmazdı ellerim ellerini.. kitlendiğim bakışlarına dalardı gözlerim..yaslardım başımı göğsüne, en uzun uykum olsun bu yanı başında isterdim..son gecem olsa razıyım bir kez daha dizinde…….

Hani yanımda olsan şimdi;
bana bakardın uzunca ,bilirim ..başımı düşürürdüm sora omzuna …utanırdım ,konuşamazdım ….öyle savunmasız bir hal kaplardı benliğimi….şiir gibi büyürdü sevdamız…

Hani yanımda olsan şimdi;
İlk ve son defa…nelerdi söylemek istenenler,nelerdi aklıma düşen …bir defacık seni görsem …. Susmalımı şimdi sözcükler….kırgınlığına demledin ya beni…bırakıp uzun uykulara daldı ya gözlerin..acıtıyor işte bu sensizlik…korkuyorum böylesinden…..ve biliyor musun ölmek gibi biraz….her defasında ölüp hayatta kalmak…..

Say ki sabahı yok bu gecenin…. Say ki ölüyorum ben…son nefesim olursa bu sensiz…bir defa yanımda durmadan..uzunca susmalı işte şimdi….özlemlere sarılmalı bu akşam…gözyaşları biriktirmeli avucunda…..

Kırıklığına ağlıyorum …..olurda bu gece ölürsem……..

Hani bir defa yanımda olsan ...