Günümüzde çocuksuz olan kimi aileler “evlatlık” olarak, kimileri de Almanya’da işçi olarak çalışırken “Çocuk zammından” yararlanabilmek için bir hısımının çocuğunu kendi üzerine tescil ettirmektedir. Bunların İslâm’a göre sakıncası var mıdır?

“Önce evlatlık üzerinde duracağız. İslâm’dan önce Arap toplumu, akıl, zekâ ve cesareti hoşuna giden çocuğun evlat edinip yanına alır ve toplum da onu kendisine nisbet ederdi. Böylece yabancı bir çocuğun mirasçı olması sağlanır, gerçek mirasçı ise ya mahrum edilir, ya da miras payı eksiltilirdi. Hatta Allah’ın Rasûlü de Zeyd b. Hârise’yi evlat edinmişti. Toplum, Zeyd’i “Muhammed’in oğlu Zeyd” diye adlandırmıştı. Ancak evlatlık müessesesi şu âyetle kaldırıldı: “Onları kendi babalarına nisbetle çağırın. Bu, Allah nezdinde daha doğrudur. Eğer babalarını bilmiyorsanız, onlar sizin din kardeşleriniz ve dostlarınızdır.”(el-Ahzâb, 33/5; bk. 33/4)

Cahiliye döeminde evlatlık; nesep, evlenme, boşanma, miras ve sıhrî hısımlık gibi konularda öz çocuk gibi kabul edilirdi. Bu yüzden evlatlığın dul kalan eşi ile de evlat edinen erkek evlenemezdi. İşte Hz. Peygamber’in evlatlığı Zeyd b. Hârise de Zeynep binti Cahş ile evlenmiş, ancak mutlu olamamışlardı. Hz. Peygamber’in Zeyd’e sabır tavsiye etmesine rağmen sonunda Zeyd, Zeyneb’i boşadı. Bundan sonra evlatlık lağvedildiği için bunu belirleyecek bir uygulama örneği olarak Hz. Peygamber’le Zeynep evlendiler. Allahu Teâlâ bu evliliği şöyle bildirir: “Madem ki Zeyd eşiyle ilgisini kesti; biz, onu seninle evlendirdik ki, evlâtlıkları eşleriyle ilgilerini kestiklerinde onlarla evlenmek konusunda mü’minlere bir sorumluluk olmadığı bilinsin.”( el-Ahzâb, 33/38)

Hangi gayeyle olursa olsun bir çocuğun gerçek anne - babası dışında bir yabancı erkek veya kadın üzerine tescil edilmesi bir takım haksızlıklara yol açar. Bu yüzden başkasına nesep iddiası aleyhinde şiddet ifade eden hadisler varid olmuştur. Hz. Peygamber şöyle buyurmuştur: “Bir kadın, kendilerinden olmayan kimseyi bir aileye sokarsa, Allah’tan bir şey bulamaz. Allah onu cennetine sokmaz. Bir erkek de çocuğa bakar olduğu halde onun nesebini inkâr ederse, Allah onunla kendi arasına perde koyar ve onu kıyamete kadar öncekilerin ve sonrakilerin önünde rezil ve rüsvay eder.”( Ebû Dâvud, Talâk, 29; Nesâî, Talâk; 47, Dârimî, Nikâh, 42) “Bilerek, babasından başkasına nesep iddiasında bulunan kimseye cennet haramdır.”

(Buhârî, Menâkıb, 5, Ferâiz, 29; Müslim, İman, 112, 114, 115; Tirmizî, Vesâyâ, 5)

Buna göre, Almanya’da sırf çocuk zammı alabilmek için başkasına ait çocuğu kendi üzerine tescil ettirmek şu bakımlardan sakınca doğurur.

a) Başkasının çocuğunu yalan yere kendi üzerine tescil ettirmek, kişiyi yukarıda zikrettiğimiz hadislerin muhatabı kılar.

b) Mirasçı olmayanı mirasçı yapmak veya mirasçının payının eksilmesine yol açmak miras hükümleri ile çelişir.

c) Anlaşma ile gidilen yabancı ülkede çalışarak hile ile onların malını almak caiz olmaz. Çünkü küfür ehli bile olsa yabancı bir ülkede “çalma” veya “hile” yoluyla onların malını almak caiz değildir.( İbnü’l-Hümam, Fethu’l-Kadir, I, 541)