 |
|
|
Ömür Süvarisi’nin bereketli ömrü
Ömür Süvarisi’nin bereketli ömrü
Hüsrev Hatemi tarihle, şehirle, kültürle, hekimlikle ördüğü hayatını Anılar/Ömür Süvarisi adı ile kitaplaştırdı; eser Dergâh yayınevinin Hatıra-Seyahat dizisinin sekizinci kitabı olarak da raflardaki yerini aldı.
OSMAN TOPRAK
Hatıraların solmayan çiçeği kalbimizde ve aklımızda durmadan açar. Bir söz, bir jest, bir bakış, bir tereddüt, umulmadık zamanda açılan veya kapanan bir kapı, sevinçli veya hüzünlü bir haber, akıp giden ömrün, bazen dönüm noktaları olur. Anılar bazen, kayboldu denilen yer veya zamanda önümüze çıkar. Düşmanlıkların üzeri küllenir, dostluklar unutulmaz. İnsanı, düşmanın attığı taş değil, dost zannedilenin fırlattığı gül yaralar. Gül yarası gönül yarasıdır. Ömür bu yaraları bazen tamir edebilir, bazen edemez. Şair ne demiş: “Yorulmaktır köhne dünyayı tamire çalışmak.”
Hizmet, merhamet, şifa dağıtmak bir hekimin sahip olabileceği en önemli özelliklerdir. Araştırmak, yeni bulgu ve bilgilere ulaşmak bir ilim adamının aranılan özellikleridir. Hassas ve seven bir kalp, duyarlı ve görebilen gözler bir şaire yakışır. Bu özelliklerin hepsi Hüsrev Hatemi’de vardır. Üstelik “devasa” bir hafızaya sahiptir. Sohbeti ve nükteleri, bilhassa hekimliği ile aranılan kişidir. Nev’i şahsına münhasır insan... Kalabalıklar içinde yalnız insan, şair, hekim, ilim adamı. Bu kişiden yarınlara hatıraları da kalmalı idi. Kaldı da.
Hüsrev Hatemi tarihle, şehirle, kültürle, hekimlikle ördüğü hayatını Anılar/Ömür Süvarisi adı ile kitaplaştırdı; eser Dergâh yayınevinin Hatıra-Seyahat dizisinin sekizinci kitabı olarak da raflardaki yerini aldı. Türkiye’nin bir tarihi olduğunu anlamak, İstanbul’un günden güne nasıl değişerek bugünlere geldiğini, hayatımızdan nelerin çekildiğini, kültür hayatımızı nelerin doldurduğunu örnekleri ile görmek için Anılar hepimize yol gösterecek. Bir nostaljiden söz etmiyoruz. Geçmişi hatırlamak, hem de bütün detayları ile o günleri yad etmek elbette var ama o günlere bağlanıp kalmamak yaşanılan her anı bir şuurla bir dikkatle hafızaya almak da daha baskın.
Hüsrev Hatemi, “aydın” vasfını fazlasıyla hak etmiş, şairlik bilincini büsbütün bir kültür ile birleştirip yaşamış bir insan.
Hatemi, aile köklerinden başladığı anılarını bugünlere kadar getiriyor. Anılarda meslek hayatı “hekimlik” ziyadesiyle yer buluyor. Bu kitabı bir meslek kitabı olmaktan, Hatemi’nin şehir ve kültür hayatımıza dair yazdıkları ayırıyor. 1938’de başlayan anılar, 2007’de son buluyor.
Hüsrev Hatemi, Anılar/Ömür Süvarisi, Dergâh yayınları, 0212 518 95 78
Eski günler
1940’lı yıllarda sokaktakiler genellikle orta halli veya yamalı giyimli, fakat bugüne göre biraz daha görmüş geçirmiş, duyarsız olmayıp duyarlı ve tahammüllü olan bir halktı. 1950’de 14 Mayıs seçimlerinden sonra, İstanbul halkı, yavaştan yavaştan bir değişim göstermeye başladı. 1940’lı yıllarda yerli malı kulanmak ve çorap yamamak ilkokullarda erdem gibi öğretilirken, 50’li yılarda bunlar unutulmaya yüz tuttu. Tutumluluğun terk edilmesi konusunda ilk hatıram 1951 yazına gidiyor. Orta bir ve orta 2 sınıfı arasındaki yaz tatilindeydik. “İsmet Paşa dönemi” biteli, bir yıl olmuştu. Birdenbire ortalığı, nereye sürülürse yanan İtalyan kibritleri sardı. Tekel kibritleri insanı sinirlendirir, kutunun kenarına sürülünce kırılan kibrit çok olurdu. Bu yeni İtalyan kibritleri, sadece kutunun kenarına değil, herhangi sert bir yüzeye sürülseler bile, ateş alıyorlardı. Ben, 13 yaşında olduğum halde bu kibritlere gösterilen rağbete üzüntü ile bakıyordum. Tekel kibritlerinin 4-5 katı fiyatla satılan bu kibritleri, koskoca adamlar bile oyuncak niyetine satın alıyorlar, herhangi bir yere sürerek yaktıkları zaman, ağızları kulaklarına varıyordu. Evet, İstanbul’da bir şeyler değişiyordu, farkında olmasak da, bütün Türkiye’de bir şeyler değişiyordu. Artık, ceplerinden çıkardıkları küçülmüş kurşun kalemleri gençlere göstererek “bakın, ben kalemleri minicik kalıncaya kadar kullanıyorum. Evde, çalışma masamda, küçük kalemleri taktığım bir uzatma kamışı hep hazır durur. Alaman milleti harp gördüğü halde neden kalkındı? Bunlara dikkat ettiği için efendim” diye nutuk atanlara “eski moda enayi moruk” diye bakılır olmuştu.
|
| WwW.WeBCaNaVaRi.NeT | > .::| $ Eğitim & Öğretim $ |::. > Kitaplar Hakkında Bilgi ve Özetler (Moderatörler: WeBCaNaVaRi, mnıl, sanane_61)
Konu: Ömür Süvarisi’nin Bereketli Ömrü
Yazdır
Gelişmiş Arama
Ocak 18, 2015, 05:34:11 ÖS