Yükseğe daha yükseğe.. ‪#‎GrininElliTonu‬

"Haklısın gitmene izin vermeliyim. Ben sana uygun değilim."
Bedenimdeki her tüy ayağa dikilirken,kafa derim uyuşuyordu. Ve dünya ayaklarımın altından kayıp beni içine düseceğim geniş bir boşlukta başbaşa bırakıyordu.
"Gitmek istemiyorum" diye fısıldadım.Siktir. Buydu işe. Oyunu oyna ya da git. Gözlerim yeniden yaşardı.
"Gitmeni bende istemiyorum" derken sesi kırıldı.
Uzandı yanağımı okşadı ve baş parmağıyla düşen bir damla yaşı sildi.
"Seni tanıdığımdan beri hayata döndüm."
"Ben de," diye fısıldadım.
"Ben sana âşık oldum Christian."
Gözleri bir kez daha irileşti. Ama bu sefer nedeni su katılmamış saf korkuydu. Nefesini kesmişim gibi "Hayır," dedi. Ah,hayır.
"Beni sevemezsin Ana...Hayır...Bu yanlış." Dehşte kapılmıştı.
"Yanlış mı? Neden yanlış olsun?"
"Haline bir baksana. Ben seni mutlu edemem." Sesi sıkıntılıydı. "Ama ediyorsun." Kaşlarımı çattım.
"Şu anda değil. Yapmayı istediğim şeyi yaparken değil."
Lanet olsun. Gerçekten buraya kadardı. İşin özü uymsuzlukta ve zihnimde bütün o zavallı itaatkârlar canlandı.
"Bunu aşamayacağız, değil mi?" diye fısıldarken, kafa derim korkuyla karıncalanıyordu. Üzgün bir tavırla başını salladı.
Gözlerimi yumdum. Ona bakmaya dayanamıyordum. Doğrulurken yüzümü buruşurdum ve,
"O zaman... Sanırım gitsem iyi olacak," diye mırıldandım. "Hayır,gitme." Paniğe kapılmış gibiydi
"Kalmamın bir anlamı yok."
Birden kendimi yorgun,gerçekten bitkin hissettim. Hemen gitmek istiyordum. ...
-GRİNİN ELLİ TONU-