Evlerin bacalarından dumanlar tütüyor, mutlu yuva başka nasıl anlatılır ki ,
bir bulut kendini kurutuyor, kurumak bulutun intiharı değil mi?
hani yağmur, senin gözyaşların olurdu bu şehirde…
sevgisizlikten kuruyan bu şehri gözyaşların sevgi sevgi, aşk aşk ıslatırdı…
... Hadi bunları unutalım, bak sokağına geldim, yalnız ve çıplağım…
Sokaktaki bir taşa oturup seni bekleyebilirim, yada mahalle kahvesinde, Hasan abiden sıcak bir çay ister, çayın dumanından sana şiirler düzebilirim, ama ya sen gelmezsen!!!
Sırtımdaki gömlek yırtıkmış, bir çocuk söyledi, Allah bilir arkamdan tüm çocuklar gülmüştür, olabilir, çocuklar kimin gerçekten çıplak olduğunu, kimin sevdalı olduğunu iyi bilirler.
Her şey tamam; çocuklar, yırtık gömlek, ama ya sen gelmezsen. Taş olurum bu sokakta, kahvede çay olurum insanlara, çocuklara eğlence… gelmezsen ben nasıl bir daha ben olurum….

kimin sevdalı olduğunu iyi bilirler.