Şimdi gitme vakti sevgili...
Biliyorsun bu şehir bayıyor beni sensiz.
Hele ki göç vakti martılar yoksa...
Martılar yoksa özgürlüğü hatırlayamıyorum...
Umursamazca çığlık atmayı unutuyorum...
Aşkı... Aşkı unutuyorum...
Herhalde özgürlüğü unuttuğum için olsa gerek.

Sen şimdi yatağında uzanmış Atatürk'ü anlatan bir kitabı okuyorsun
O dalgalı saçların garip bir şekilde yastığına dağılmış okuyorsun
Ama en çok neyi isterim biliyor musun?
Seni anlattığım şiirleri bir gün çocuklarının okumasını
Her hecede, her harfte seni görmelerini isterdim
Ve sana dönüp gerçek babamız bu adam mı demelerini isterdim

İyi yada kötü... Hatırlama beni
Gezdiğimiz kaldırımların taşlarını hatırla
Her Kasımın 11'inin, 23'ünün ve 25'inin önemli olduğunu hatırla
Salak saçma kavgalarımızı ve onların ardından gelen gülüşlerimizi hatırla
Kavga olsada olmamış gibi yapışlarımızı hatırla
Ve bunların ne güzel olduğunu hatırla
Sonra beni iyi yada kötü hatırla ve kadere kız

O dalgalı saçlarından şimdi teker teker hayaller düşüp cam gibi kırılsın ve modern bilimin yetkilerinin dışında kalıp anlamsız bir şekilde yerde dağılmalarını izle...
Ve sonra bana dönüp de ki; "Merhaba bayım tanışıyor muyuz?" ve ben oradan gözlerimde yaşlarla dertleşerek çıkayım...

Büyük üstadında dediği gibi...
Keşke... Keşke yalnız bunun için sevseydım seni...

Teşekkürler