Her gelen; beraberinde, bir gün gidecek olduğu gerçeğini de getirir. Belki de bu yüzden kimileri, kimsenin gelmesini istemeyecektir. Bir gidişe daha dayanamayacağı için zamanı çalı çırpıyla, çaputlu bir karışıklıkla, mühim işler kalabalığıyla, ufak tefek heyecanlarla, figüran kalplerle dolduracaktır.

Çünkü insanı, birini sevmeden önceki halinden çok daha yalnız bırakır birinin gitmesi…

Belki de bir öncenin olduğunu unutabilir kişi. Sabah nasıl kalkardın sen o gelmeden önce? Gece ne yapardın o hiç yokken? Sen kimdin ki zaten? Nasıl bir şeydin ki sen?

İnsan, kendinin ne olduğunu bile unutabilir bazen…

Birini sevmek sizce de çok korkunç bir şey değimlidir sırf bu yüzden?...


* * *

Ya da belki de hiç gitmez, hiç bitmez…
İnsanlar nasıl bundan korkmaz?
Düşünsenize, bir ömürde sadece bir hayat !…
Başladığı gibi bitecek bir hikaye, başından sonuna.. Serim, düğüm, sonuç ve güle güle; bütün bir hayat tek bir kişiyle…

Oysa hayat, tek bir hikâyeden ibaret olamayacak kadar geniş ve derindir herhalde.. tek birini sevmekle nihayet bulacaksa hayatın.. Düşünsene, elindeki tek bir hayatı, birine, bütün dünya kalabalığı içinde bir tek kişiye vermek…

Yok yok… Dünyanın en korkunç şeyidir birini sevmek…


* * *


İnsan kendi gözünden çıkan ışığı görür, gözünün parladığını bilir. O seviyor diye kendini seversin birden, gün boyu pamuklar içinde… Kötü rüya gördüğünde uyanıp hemen.. Sonra uyuyuverirsin daha o “Geçti geçti..” derken…

Komik şeyler olur evin koridorlarında, tam günün beklenmedik bir noktasında. “Ben şimdi ne yapayım” dersin, insanlıkla baş edemediğin anlarda. Hiç olmazsa, evde bir nefes olur. Sabah kalktığında komik rüyanı anlatacak biri. Kahvaltıda iki yumurta. Uzun yolculuklardan döndüğünde evde yanan kombi. “Yorgunum” diyecek biri….

Bunlar olmadığında…
Bilirsiniz işte… Tepside kahvaltı… Demlikte hep arta kalan çay… Uykuya dalarken kulak tırmalayan kendi nefesinin sesi.. Bir gün yalnız ölme endişesi…

“Ben nasıl yaşıyordum ondan önce?” tedirginliği….

Evet evet…

Dünyanın en korkunç şeyidir sevmek birisini…

qüzeL oLmuşş=)....PayLAşım iiçin Sağol...