 |
|
|
FRANSIZ TARİH POFESÖRÜ ADINI TÜRK
OLARAK DEĞİŞTİRDİ
Gelişmelere tepki olarak Fransız Tarihçisi Prof. Dr.
Jean Michel THİBAUX adlı bilim adamı “Türkler
Ermenilere soykırım uygulamadı” diyene ceza getiren
yasayı protesto için tepkisini ortaya koymuştur. Daha
sonra belirlediği iddiaları sürdüren bilim adamı bu amaçla
kendisinin Türk vatandaşı olacağını ve ismini de bir Türk
ismi o larak değiştireceğini ifade etmişti. Geçtiğimiz
günlerde Konya’ya gelen ve bu yöndeki tepkisini ifade
eden demeçlerinin arkasında olduğunu ifade ettikten
sonra Konya Nüfus Müdürlüğüne başvurarak adının
Atakan TÜRK olarak değiştirilmesini ve Türk vatandaşı
olarak kabul edilmesini istedi.
ERMENİ AYDINLARIN TEPKİSİ
İstanbul’da yayınlanan Agos gazetesi yayın yönetmeni
Hırant Dink ve Zaman gazetesi yazarı Etyen Mahcupyan
ile yayıncı Ragıp Zarakol ortak bir bildiri yayınlayarak
inkar yasasını protesto etmişlerdir.(Basın) Yazılı
olarak yapılan açıklamada Ermeni halkının geçmişte yaşadığı
tarihi gerçeklerin ceza yasası ile dikte edilmesini
ihtiyaç olmadığını, tarihe doğru bakmak için ahlak ve
vicdan gerektiğini belirterek üçüncü ülkelerde ki konuşmayı
engelleyici yasaların psikolojik açıdan Türk Ermeni
diyalogunu güçleştirmekte kalmayacağını halklar arasında
ilişkiyi dar bakışlı siyasi taktiklerin parçası haline
getireceğini ifade ettiler.
Bu arada bir açıklama yapan Ermeni Patrik Mesrob
II’ de “Amaç her zaman diyalog , empati ve karşılıklı
anlayışa katkı sağlayacak başarılı girişimler olmalıdır.
Bu amaca katkı sağlamayacak hiçbir girişim bizim
için makul düşünceler değildir.” diyerek Fransa
Parlamentosu’nun girişimini hukuki ve insani bulmadığını
anlatmaya çalışmıştır.
AB’ NİN TEPKİSİFransa parlamentosu aldığı kararla AB komisyonu tarafından
ağır eleştirilere uğradı. AB’nin genişlemeden
sorumlu üyesi Olli Rehn ,Sözde Ermeni soykırımı yasasının
reddedilmesini suç sayan yasa teklifi nin yapıcı
olmadığını , amaca zarar verdiğini ifade ederken bu kararın
olumsuz etki yaratacağı konusunda uyarıda bulunarak
özetle şöyle demiştir. “Ültimatomlarla gerçek diyaloga
ve gerçek uzlaşmaya ulaşamayız ama diyalogla
ulaşırız.” Fransa’yı bu girişimiyle etkisiz bir elemana
benzeten, AB’nin dış ilişkilerinden sorumlu komiseri
Benita Ferrero Valdner ise; kararın Türkiye’nin AB’ye
üyelik sürecinde etkisiz olacağını ifade ederek, Fransa’da
olup bitenlerle bizim AB olarak aday bir ülkeyle yapmakta
olduklarımız farklı iki şey olduğunu Fransa’daki
bu meselenin düzenli olarak ortaya çıktığını , çünkü bu
ülkede etkili bir Ermeni cemaati bulunduğunu söyledi.
DIŞ BASININ TEPKİSİWashington Post: “Fransa saçmaladı”
Le Soir: “Çirkinlik ve hafi fl ik” gibi
başlık atarken; Eko Moskova radyosu:
Fransa’nın kararı ile Orhan Pamuk’a Nobel Edebiyat
ödülü verilmesi birbiriyle çelişiyor. Fransa’nın kararı düşünce
özgürlüğüne karşı bir harekettir. Nobel ödülü ise
Pamuk’a ülkenin çoğunluğundan farklı düşünceleri dile
getirdiği için veriliyor denilmektedir. Bizde, Nobel ödüllü
bu ünlü Türk roman yazarı hakkında bazı tespitlerimizi
size aktarmaya çalışalım. Kim ne derse desin Orhan
PAMUK ‘un Nobel Ödülü almasının üzerinde gölge
vardır. Nobel edebiyat ödülünün açıklanmasına günler
kala yapılan yarış içinde İngiltere’nin LADBROKES
adlı ***** şirketi, Nobel ödülünün verilmesiyle ilgili olarak
7.856 ***** oynandığını açıklamıştır. Bu bahislerden
Orhan Pamuk üzerine oynanan 2.652 *****’in çoğunun
Fransa ve Ermenistan’dan geldiği ifade edilen haberde
Dünyanın çeşitli ülkelerindeki Türklerin çoğunluğunun
Japon yazar Huruki Murakami’ ye, çok küçük miktarının
da, Orhan Pamuk adına oynandığı öğrenilmiştir.
Bu ödülün verilmesinden sonra 92 yaşında ki; ünlü Sümerolog
Prof. Dr. Muazzez İlmiye, bu ödülün Bir Türk
yazarının almasının güzel bir şey olduğunu ancak “ Keşke
Orhan Pamuk; “1915 yılında Türkiye’ de bir milyon
Ermeni, otuz bin Kürt öldürülmüştür.” Sözünden önce
alsaydı diyerek ödülün üzerindeki gölgenin varlığını ince
bir şekilde ifade etmiştir.Orhan Pamuk’un Nobel Edebiyat
ödülünü almasından sonra bir çok Türk aydını, siyaset
adamı, köşe yazarları günlerce bu konuyu ödül alamamanın
açlık psikozu içinde bir mutluluk refl eksi halinde
ifadeye çalıştılar.
AZERBAYCAN TÜRK KÜLTÜR DERGİSİ 1 5 Eylül - Ekim 2006
Ödülü veren jürinin değerlendirmesi oldukça ilginçtir.
“Doğduğu şehrin ruhunu çok iyi anlatması” bize göre
basit, yalın ve son derece cılız bir kriterdir. Bu değerlendirmeyle
ödüle layık görülen Orhan Pamuk için kimimiz
“Türkiye Kazandı” kimimiz “Türkçe’ye verilen ödül’’
yakıştırmasını yaparken, kimi gerçek edebiyat adamları
da Orhan Pamuk’u Türk dilini iyi kullanamayan birisi
olarak nitelendirmişlerdir.
EDEBİYAT ADAMLARININ GÖRÜŞÜ
Edebiyat eleştirmenlerine göre kitapları çok satan, ancak
az okunan bir yazar olan Orhan Pamuk fenomeni üzerine
hayli bir kargaşa doğmuştur. Çok satılıyor, az okunuyorsa,
bu kitapları birileri alarak yada, reklam bombardımanı
yaparak tüketimine yardımcı olmaktadır denilebilir.
Gerek akademisyen, gerekse edebiyatçılarımız arasında
büyük ölçüde gürültü olmuş, önemli sayıda eski Marksist
düşünceye bağlı ulusal bilinçten ve sanatsal değerlerden
yoksun romantikler; Orhan Pamuk’un aldığı ödülün bir
susamışlık yada, doğulu bir övgü dizicilik içinde değerlendirmişlerdir.
Yazarlık kariyeri internet sitesinden kendi ifadelerine
dayanarak öğrendiğimize göre Orhan Pamuk mimarlık
eğitimini, resim yapma yeteneği ile karıştırarak öğrenimine
son vermiş, daha sonra kısa dönem askerliğin
olanaklarından yararlanmak için yeniden okumaya karar
vererek İstanbul Gazetecilik Enstitüsünde eğitimini tamamlayarak
yazma becerisini kazanmıştır.(!)
Edebiyatçılar tarafından eserlerinde klasik Türk edebiyatından
aşırmaların çokluğu ile dikkat çeken Pamuk’taki
yazma yeteneği asıl ABD’de bulunduğu1985-88 yıllarında
katıldığı “Kitap Yazma Kursları”nda gelişir. Düşündürücü
olan, Writing Program adlı bu enstitünün sponsorluğunu
ABD Dışişleri Bakanlığı yapmaktadır. Yine
bu konuda icraatlarıyla yetenekli(!) bir Türk olan; Mahir
Öztaş ve Taner Akçam bu enstitünün ve malum Zoran
Vakfı’nın himayelerinde yetkin birer uzman olarak
yürü ya kulum denilerek, ABD ve Avrupa’da ki Ermeni
konferanslarında bir Türk olarak karşı tezi gayretle savunmuşlardır.
Öğrendiğimize göre; 2002 yılında Kar adlı romanı yazmak
için Kars’a giden Orhan Pamuk, Sabah gazetesinde
dönemin yazı işlerini yürüten, Zafer Mutlu’dan muhabirlik
basın kartı almış ve çalışmaları sırasında kendini
Karslılara gazeteci olarak tanıtmaktan da geri kalmamıştır.
Oysa o zamana kadar en az birkaç roman denemesi olan
Pamuk, kendinde yerleşmemiş bir yazarlık sanatıyla yetkin
göremeyip, gazetecelik mesleğinin popülaritesine sığınmıştır.
Edebiyatçılar tarafından, post-modern romancılık
sınıfına yerleştirilen Pamuk edebiyat dünyamızda en
çok eleştiri alan yazar olmuştur.
Öyle ki kitaplarındaki alıntıları tespit eden araştırmacı
gazeteci Murat Bardakçı ve Nihat Genç’in soru ve eleştirileri
karşısında susmayı tercih etmiştir.Bu yazarın kitaplarındaki
aşırmalarla ilgili önemli bir tespiti.(Kaynak:
edebiyatelestiri.com) dikkat çekmesi yönüyle Edebiyat
açısından değerlendirmesini sizler yapınız.
Aşağıdaki karşılaştırmada kullanılan bordo renkli alıntılar,
Güncel Yayıncılık tarafından Ocak 1996 yılında
yayınlanan, Fuad Carım çevirisi, Pedro’nun Zorunlu İstanbul
Seyahati adlı, 16. yy. da Türkler’e esir düşen bir
İspanyol’un anılarını anlatan kitaptan, siyah alıntılar İletişim
Yayınları tarafından Ocak 1996 yılında l7. baskısı
yapılan Orhan Pamuk’un Beyaz Kale adlı romanından
alınmıştır.
“...Cenova’dan Napoli’ye giderken, hareketimizi haber
alarak Ponza Adaları’nda bekleyen Türk donanmasının
hücumuna uğradık...” (Pedro s.11)
“Venedik’ten Napoli’ye gidiyorduk. Türk gemileri yolumuzu
kesti...” (Pamuk s.11)
“...Ama ne olur ne olmaz, gene esir düşebiliriz korkusu
ile, kürekçileri sıkıştırmaktan vazgeçtiler. Malüm a, kürek
çekenler ya Türk, ya Mağribi. Gemi bir kere zaptedil mi,
bunlar artık serbest. O vakit, Türklere, bu bize şunu etti,
şu bize işkence yaptı, derler...” (Pedro s.12)”...
Türk ve Mağripli olan kürekçilerimiz sevinç çığlıkları
atıyordu; sinirlerimiz bozuldu... Esir düşerse cezalandırılmaktan
korkan kaptanımız kürek kölelerini şiddetle
kırbaçlatmak için bir türlü emir veremiyordu...” (Pamuk
s.11)
“...İlk önce, öyle bir niyetimiz olmadı değil. Fakat bir
borda ateşi yiyince teslim olduk...” (Pedro s.13)
“Şiddetli bir borda ateşine tutulmuştuk, hemen teslim
olmazsak gemimiz batacaktı...” (Pamuk s.12.)
“...Birinin bileklerini, kulaklarını ve burnunu kesip omuzuna
bir pafta yapıştırdılar; paftada şu yazılı idi: ‘Böyle
eden böyle olur’. Öbürünü kazığa çaktılar...” (Pedro
s.12)
AZERBAYCAN TÜRK KÜLTÜR DERGİSİ 1 6 Eylül - Ekim 2006
“Kazığa oturtulan korkak kaptanımız yeni ölmüştü. Kırbaççıları,
burnunu, kulağını kesip ibret olsun diye bir sala
koyup denize bırakmışlardı...” (Pamuk s.11.)
“...Rampacılar gemiye daldılar ve herkesi çırılçıplak ettiler.
Beni tepeden tırnağa soymadılar; sırtımdakiler, onların
hoşlanmadıkları ve beğenmedikleri şeylerdi. Hem,
sırtımdakilerle uğraşmaya bir lüzum görmediler; yattığım
kamara çok daha değerli eşyalarla doluydu...” (Pedro
s.13.)
“...Rampacılar gemimize ayak basarlarken kitaplarımı
sandığıma koyup dışarı çıktım. Gemi ana-baba günüydü.
Dışarıda herkesi toplamışlar çırılçıplak soyuyorlardı...”
(Pamuk s.14.)
“...Cerrah mısın, diye sordular. Hayır deyince, az kalsın
partiyi kaybediyordum. Bereket versin lafa, sözü geçen
kaptanlardan Durmuş Reis karıştı. Cenevizli dönme
Durmuş Reis ‘İdrar ve nabız hekimidir, cerrahtan daha
faydalıdır” dedi, kürekten işte bu suretle kurtuldum...”
(Pedro s.13.)
“...Sonradan Ceneviz dönmesi olduğunu öğrendiğim
Reis iyi davrandı bana; neden anladığımı sordu. Küreğe
verilmemek için hemen astronomi bilgimden, geceleri
yön bulabileceğimden söz ettim, ama ilgilenmediler. Bunun
üzerine bende bıraktıkları anatomi cildine güvenerek
hekim olduğumu ileri sürdüm. Az sonra gösterdikleri
kolu kopmuş birini görünce cerrah olmadığımı söyledim.
Öfkelendiler, beni küreğe çekeceklerdi ki, kitaplarımı gören
Reis sordu: ‘idrardan ve nabızdan anlıyor muydum?’
Anladığımı söyleyince hem küreğe verilmekten kurtuldum...”
(Pamuk s.14.)
“...En üste Muhammed’in sancaklarını astılar; bunların
altına, bizden aldıkları bayrakları, haçları ve Meryem
Anamız’ın tasvirlerini astılar. Külhanbeyler, başaşağı
asılan bu haçlarla tasvirleri bir ok yağmuruna tuttular...
Derken denizlerde eşine rastlanmayan bir top ateşi koptu...”
(Pedro s.18.)
“...Bütün direklerin tepesine sancaklar çektiler, altlarına
da bizim bayrakları, Meryem Ana tasvirlerini, haçları
tersinden asıp külhanbeylerine aşağıdan oklattılar. Derken
toplar yeri göğü inletmeye başladı...” (Pamuk s.14.)
“...Ulu-Türk, tutsakları görmek istedi. İki bine yakın tutsağı,
ayaklarından zincirleyip sıraladılar; kaptan ve zabit
olanları boyunlarından çemberlediler ve bizden aldıkları
trampetaları çalarak, boruları öttürek ve bayrakları sürükleyerek
hepimizi saraya götürtüler...” (Pedro s.19.)
“...Bizleri Padişah’a çıkarmak için zincire vurdular, askerlerimizi
gülünç göstermek için zırhlarını ters giydirdiler,
kaptanların ve subayların boyunlarına demir çemberler
taktılar, gemimizden aldıkları borularımızı, trampetlerimizi
alayla ve keyifl e çalarak eğlene eğlene bizi saraya götürdüler.
azarbeycan türk kültürü dergisi
|
| WwW.WeBCaNaVaRi.NeT | > .::|~ ☼ Kültür ☼ ~|::. > Genel Kültür. > Sözde Ermeni Soykırımı (Moderatör: WeBCaNaVaRi)
Konu: Fransa'ya Tepkiler-Nobel Üçgeni
Yazdır
Gelişmiş Arama
Aralık 07, 2012, 11:17:17 ÖÖ