FELSEFE AÇISINDAN DİLİN ÖNEMİ

Farklı etkinliklerin farklı ifade araçları vardır. Örneğin bu müzisyenler için nota, mimar için taş ve ya metallerdir. Ressam eserlerini farklı nesnelerle ortaya koyabilir. Mağara duvarına veya kâğıt üzerine çizebilir. Felsefecilerin ise felsefe yapabilmeleri için tek araçları vardır. O da dildir. Filozoflar sözcükleri, kavramları ve terimleri, cümleleri kullanarak görüşlerini açıklamışlardır. Dilin bütün imkânlarını kullanırken dile yeni sözcük ve kavramlar da kazandırmışlardır. Bir filozofun görüşlerini iyice anlayabilmek için sistemini hangi kavramlara dayandırdığını, kavramların hangi anlamlarını ön plana çıkardığını iyi tespit etmek gerekir. Sokrates gibi filozofları düşündüğümüzde, onların ellerindeki tek aracın gerçekten sözcükler olduğunu görürüz. Felsefe ile dil arasında bu nedenle diğer etkinliklerde olduğundan çok daha fazla ve zorunlu bir ilişki vardır. Felsefe (felsefeciler) kullandığı sözcükleri dilden alır, onlara çeşitli anlamlar yükler, kavram haline getirir; kavramlar arasında yeni ilişkiler kurar, var olan ilişkileri açıklar. Bunların yanında daha önce belirttiğimiz gibi felsefi sorgulama ilk önce sözcüklerin dildeki anlamı üzerinde “nedir?” kilit sorusu ile başlar. Dildeki kavramların anlamlarında derinleşir. Anlamın ortamı dildir. Dildeki sözlerdir. Söz dizeleridir. Yalnız buradan felsefe sorularının sadece dili araştırdığı sonucunu çıkarmamalıyız. Felsefe sorusu ne evren olarak evreni, nede dil olarak dili sorgular. Dünyaya yönelmiş dilin anlamında derinleşmeyi başlatarak sorularına yanıt arar. Yeni sorular üretir. Dil-Anlam-Anlama: Harflerin anlamı olmasa da harflerden oluşan sözcüklerin bir anlamı vardır. Üçgen, tümel, kitap, ağır vb. sözcüklerin üzerinde uzlaşılmış bir anlamı olmalıdır. “Öğrenci dürüst olmalıdır.” dediğimde öğrenci ve dürüst sözcüklerinin anlamını hiç kimse bilmezse bu cümleden hiç kimse bir şey anlayamaz. Anka kuşu ya da kaf dağından bahsettiğimde bu sözcüklerin dış dünyada gerçekliği olmasa bunlarında bir anlamı vardır. Dili kullananlar bu gerçekliğin olmadığını bildiklerinden o sözcüğü kullanabilmektedir. Dil-Düşünme İlişkisi: Dil ve düşünme arasındaki ilişki çok eskiden beri merak edilen bir konudur. Bu konuda çeşitli araştırmalar yapılmış olmakla beraber değişik görüşler ortaya atılmaktadır. bazı filozoflar konuşmaya sesli düşünme diyerek dil olmadan düşünülemeyeceğini, konuşulamayacağını ve iletişim kurulamayacağını ileri sürmüşlerdir. Örneğin Platon’a göre düşünme içsel ve sessiz bir konuşmadır. Langacker’a göre ise bilinçli bir uğraş olarak incelendiğinde düşünmenin dilden veya konuşmadan farklı bir eylem olduğu görülecektir. Dil ve İletişim: Dil herhangi bir düşüncenin, niyetin açığa vurulmasını, dolayısıyla bir zihinden başka bir zihine aktarılmasını sağlayan işaretler sistemidir.Dil insanla insan ve var olan şeyler arasında birleştirici bağ kurar.İnsan ancak dil sayesinde başka insanlarla iletişimde bulunabilir. Dil bireye toplum tarafından sunulur. Ancak bu nesnel yapıyı kendince bağlantılar, kavramlar ağı kullanarak yeniden yapılandırır.yani kişi bu nesnel olan yapıyı kendisine özgü yeni bağlantılar kurarak öznel bir ifade aracı haline getirir. Share on facebook Share on twitter Share on email Share on print