İki yakam bir araya gelmez benim
Yüreğimde sevdanın serveti olsa da,
Dönmezsin geri artık, bir umut fakiriyim..

Günlerce sahra sessizliğine bürünürdü
Senin gölgene benzeyen papatyaların
Gölgesindeki bir ağustos böceği yalnızlığım
Baharda, bahara uzaktan akraba bir günde,
Yüreğimdeki ümitsizlik köylerinden birinde,
Akraba çıkardı köhne bir sonbahar öğlesi,
Bir sonbahar yaprağı gibi unutulmuş yüreğime..

doluyum, dolar ihtiyar ruhum eşyaya;
köhnetir yaşamın sevimli kuytularını
Kuruyup buruşmuş, sararmış bir haldeyim
Dönmezsin geri artık, bir umut fakiriyim..