Gözü veren görür baştan
Sır içinde sır var iken
Kullar korunur ateşten
Nur içinde nur var iken
Ademin devrinden beri
İman-küfür çatışıyor
Ateşperest iblisleri
Yanıp yanıp tutuşuyor
Şeytan aklına uyanlar
Dinsizlikle anıldılar
Kendini ilah sayanlar
Bir sineğe yenildiler
Nuh’un gemisine koştu
Biadını bildirdiler
Tufan girdabına düştü
İnadını sürdürenler
Firavun’un zulmü varken
Musa kerim gençti henüz
Koca dünya ona darken
Mezar oldu Kızıldeniz
İsa’yı taklit edenler
Haç nişanıyla öldüler
Mesih izinden gidenler
İncil’i dörde böldüler
Fetret devrinde atıldı
Şu cehaletin temeli
Put yapıldı put satıldı
Böyle putları yemeli
Cahiliyyede kurudu
Damarlarda dönerken kan
Mücadeleyle yürüdü
Doğdu güneş battı zindan
İslam güneşi coşmuştu
İnsanlığa sele suya
Ebu cehiller düşmüştü
Kendi kazdığı kuyuya
Orta çağın zifirinde
Müşriklerin vardı izi
Şarkta,garpta,yer yerinde
Geçti son nebinin sözü
Güneşin doğduğu zaman
Kurudu sava çölleri
Söndü ateş,kalktı duman
Çöktü kisra temelleri
Ahir zamanın güneşi
Bulunmaz bir tane eşi
Hizmet yolunda yoldaşı
Gittiği yerden dönmedi
Ashap menzilini aldı
Şarka garba çöle saldı
İlmiyle deryaya daldı
Bu meş’ale hiç sönmedi
Evet ortaçağ zindandı
Dinsizlerin devri döndü
İslam geldi zindan söndü
Bir daha sancak inmedi