Ey Aşktan Öte(m) / Ey Hiç(im) ...

Bir dolunayı izlemek gibiydi sesindeki düğümleri çözmek
Meşakkatli ama tutkulu, öfkeli ama sevgi dolu
Bir hayatın sarpasarması gibi bir hislem, bir engebeli aşk yolu
Nereye gidersen git dönebilecek bir yerinin olması, başını koyabileceğin bir omzun olması
Biraz kaderperest bir yapım var çocukluğumdan beri böyleyim,
İçime kaçmış bir çocuk(luk)
İçinden çıkamadığın büyümüşlük
Kime gidersen gideyim, neyi seversem seveyim her şey de sen!
Her zerre de sen!
Her kelâm sana düğümlenir, çözümü imkansız bir sevda bu, gerisi mi ?
Neme gerek? Cevap bile aramıyorum

Ey cândan ötem
Ey kelâmımın lâlli mürekkebi
Ey kalbimin kâbesi
Ey aşkın aşka aşk olan merkebi
Ey Ey Ey
(

Her köşebaşında sen, her caddede ayak izinYol yordam bilmeyen ben kelime kelime yürüyorum sana
Bilmediğim kaç sokak arasından geçti(m) kim bilir?
Seni ararken, sana ulaşmak isterken bu firkatin çelimsiz düşlerinde hangi rüyalarımın katili oldum,
görmezden gelip üstüne basıp geçtiğim?

Ulaşmak Sana! Senden öteye! Senin içine!
İçinde olmak Sen olabilmek
Her bir zerrene aitlik, dimağının bütün hücrelerinde özgürce dolaşmak
Kurduğum, kurabildiğim en mükemmel hâyâl
En
En

Ey sevgili(m); dudağına değip geçen bir kelâmda ben olmak isterdim
Bir anlık bir saniyelikte olsa senin içinde seninle olabilmek isterdim
Ey aşktan ötesi cân-ı yâr(im) dokunmak ne mümkün sana?
Ne mümkün gözlerinin denizine atıp kendimi dalgalarına baş kaldırmak?
Ne mümkün içindeki çöküntüden sağ çıkmak?
Ey sükût-u ekber(im); İçindeki kelimesizliğe düştüm, karanlık bir kör kuyudan farksız! Yusuf (as) hâlime acır oldu
Esefin cümlenden düştü dibi görünmez bu kuyunun
İmdâd dileniyorum züleyhanın sesinden yusufa,
Yalvarıyorum, bir yudum aşk!
Belkide bir yudumdan ötesi, bir kelâmına hasret bu cân
Zillete düştüm aşkından, kapı kapı dilenen soysuzlardan ne farkım kaldı huzurunda
Bir aşk uğruna züleyha olmayı göze alabilmek hangi akılsızın kârı?
Vaktin delisi ben olmalıyım
Ya da vakitsiz zamanların aşk kaçkını

Ey cânımın cânı sevgilim; cümleler diziyorum aşkına, her cümlede kalbim daralıyor,
her kelime aşkımı anlatamamın yükünü bindiriyor heybeme, taşıyamaz hâle geldiğim nice zamanlar oldu
Sözün tükendiği, ruhumun aralıksız, durmadan,
bir nefes bile almadan aşkımı anlatmaya çalıştığı zamana uğradım besbelli

Benden bir söz beklentin olmuşsa affola cân(ım)
Hiç/im

Kelimeler küf tuttu bu diyârda, bu diyâr yâr olmadı aşkla oyun oynayanlara
Bu diyâr gerçek sevdalıları bastı bağrına
Bu diyâr
Bu diyâr seni verdi bana

Elhâmdülillâh Elhâmdülillah ya zül celâl'i vel ikrâm

Benimde zaten hiç gücüm yok
Yüzüm yok hiç umudum yok
Ama bil ki;Farklı bir hayaldi
İşkenceydi bazen,bazen çok güzeldi
Ama anlıyorum sesinden
Kurtulmussun sen,nokta konmuş,Bitmişşş
En Güzel Hikayem