Bir mektup yazdım sabaha karşı
Bir sevdiğim vardı,
Ayrıldık,
Olmadı.
Anam da öldükten sonra
Mektup yazacak kimsem kalmadı.
Bu mektubu sana yazıyorum anne
Biliyorum artık okuyamayacaksın.
Ama o gün gelip de gördüğünde karşında beni
Kim bilir ne kadar şaşıracaksın.
Geçen gün pusuya düştük arazide.
Kötü kısıldık.
Bu defa umudu kestim
Kargı'lı Mustafa da vurulup düşünce önüme
Önce Mustafa'ya sonra bana,
Ve sonra hepimize.
Bir yanındaki yangınıyla ciğerimin
Ve bir yanındaki sevinciyle
Sana seslendim anne
Şehit oğlun yanına geliyor diye.
Anaları vardı memlekette,bacıları
Ve içine teninin kokusunu salıvermeden
Mektup zarfını kapamayan sevdaları
Düşündüm.
Hepsi kim bilir ne kadar ağlayacak diye
Korkmadan bekledim sıramı.
Ansızın yüreğime sokulan bir mermi sesi,
Yağlı kurşun geçtikten sonra
Yüreğimden çıkacak yanık kokusunu
Ama gelmedi
Canım hala bedende.
Görecek günümüz varmış demek
Halbuki
Ne çok sevinmiştim sana geliyorum diye
Ama olmadı
Ölmedim anne.
Bugün 3 aralık.
Askerde son günüm
Yani
Şafak doğarken.
Dede,torun,tertip vedalaştık
Akşama koğuşa girerken.
Her şey hazırdı aslında;
Sırt çantam ve otobüs biletim
Ama düşündüm de sonra
Ne anam var döndüğümde görebileceğim
Nede yarim
Kız kardeşimse gurbet elde gelin.
Kısacası güzel anam
Bir anlamı kalmadı memlekete geri dönmenin.
Ne arayanım var ne soranım
Sanki kerbela çölünde
Hiçbir kervanın uğramadığı
Issız bir duraktım.
Hayatın kalleşliğine inat
Bu gün komutanımla konuşup
Kışlaya teskere bıraktım.

çok güsel anlatmış şiir ellerine sağlıkk

Muhtesem...Paylasim Icin Sağol.... Yuregine Saglik...

Te$ekkürlerr.

bencede..