"Al... Hemen hallet ve gel... Gitmemiz lazım ..."


"Emredersin bayan çokbilmiş; zurnu Kaf Dağında, şehir züppesi... Heeeyyy duuurr, bu ne yaaa? Kızım bunun neresi anahtar?"


"Beğenmiyorsan kendine bir çırak tut. Benden bu kadar...Aaa ... Adama anahtar veriyoruz beğenmiyor paşam! Sanki şehrin anahtarım vercez.

 Hem anahtar ne yaaa? Tornavida iste, pense iste, çekiç iste ne biliyim yani testere iste... Sen tamir yapıyorsun... Anahtarla ne işin olur?

 Kasa mı soyacan ? Hayır, orada bilmediğim bir kapımı var? Ne açacaksın yani anahtarla?" 


"Hay çenenin bağına senin... Bi' sus da, bi' sus... Riv riv riv... Haspünallaaahhhh ..."


"Aaahhhhh, ukala odun, hanzo, hödük... İnşallah o lastikler patlar, araba da senin üstüne düşer, sen de yere yapışırsın!

Sonra da seni hiçbir güç oradan kazıyamaz! İnşallah! Allahım sen dualarımı kabul et... Yok bu mantıksız diyorsan o zaman gökten

 bir meteor düşür başına bu herifin... Ya da, ya da bir ayı çıksın ve, 'Vay efendim, sen benden daha ayı nasıl olursun,' desin

 ve gurur meselesi yapsın, bu adamı bir güzel yesin ... Evet evet, bunu sevdim ..." 

"Ben ona yalnızca br parçamı verirken, o tüm kalbini bana vererek bütün hayatını bana adamıştı. Benim kalbimdeyse, içinde sönmeyen bir mumun yandığı kilitli bir oda vardı."

***

"Madalyonuma dokundum. 'Hayır tatlım', dedim 'Asla yalnız değildim. Biriyle aşkını paylaştığın zaman bu bir süreliğine de olsa, onu daima kalbinde taşırsın."


Yağmur Sonrası - Sarah jio

Cennetin Rengi - E.V.Mitchell



Oldukça uzun bir alıntıya yer vermek istiyorum. Aslında kitabın bir sayfasını şuan komple yazıcam size


"Başımı tekrar yastığa gömerek Kirk'ün şimdilerde nasıl göründüğünü düşündüm. Saçları dökülmüş müydü? Gülümsemesi değişmiş miydi?
'Dişlerimi fırçalamam gerek,' diye bağırdım panikle. 'Duş da almalıyım.' Etrafta bir çağrı düğmesi aradım. 'Bir hemşire çağıramaz mıyım? Yardıma ihtiyacım olacak.'
Jen hemen ayağa fırladı. 'Ben hallederim.. Hemşire! Hemşire yok mu? Burada yardıma ihtiyacımız var!.'
İri yapılı yaşlıca bir hemşire koşarak geldi. 'Ne oldu?' Bakışları önce monitörlere, sonra da bana kaydı.
'Kaygılanma,' dedi Jen. 'Hala yaşıyor. Fakat yıkanıp paklanmaya ihtiyacı var. Bir de makyaj yapması gerekiyor.'
Hemşire kollarını birbirlerine bağladı. 'Burası güzellik salonu değil hanımlar, hastane. Üstelik bugün eleman sıkıntımız var. Size daha sonra dönmeye çalışırız.'
Jen uzun adımlarla hemşirenin karşısına dikildi. 'Sanırım beni anlamadınız.' Eliyle beni gösterdi. 'Bu hanımın yıllardır görmediği lise aşkı her an burada olabilir. Üstelik kendisi bir hafta öncesine kadar ölüydü!'.
Hemşire, Jen'i geçip yatağımın ucuna kadar ilerledi.
'Bu adamla kaç yıldır görüşmüyorsun?'
'Neredeyse yirmi.'
Omuzları yenilgiyle düşerken derin bir iç çeken hemşire, yatağa eğilip çarşafları kaldırdı.
'Kalk bakalım prenses, Romeo geldiğinde karşısında koma kokan bir hasta bulsun istemeyiz.' Jen'e baktı. 'Rujun var mı? Allık da olabilir. Biraz solgun görünüyor.'
'Ah evet' dedi kız kardeşim, çantasından devasa boyutta başka bir çanta daha çıkardı. 'Hepsi burada.' "



Bu alıntıda ne var diye düşünmeyin, yaşanan onca olaydan sonra Sophie'nin Kirk'e nasıl ihtiyacı olduğunu okuyunca anlayacaksınız

"Eve: Senin Cincinnati'de Cadılar Konseyi'nde bir kuzenin mi var?! Peabody beni hala şaşırtmaya devam ediyorsun.
Peabody : Bir gün sana büyükannemi ve onun 5 sevgilisini anlatırım.
Eve: Bir kadının yaşam sürecinde beş tane sevgili edinmiş olması pek anormal görünmüyor.
Peabody: Hayatı boyunca demedim ki; geçen aydan bahsediyorum. Ve hepsi aynı anda. Ve büyükannem doksan sekiz yaşında. Umarım ona benzerim."

"Eve: Frank'in kişisel sistemine ve kayıtlarına girmek için senin ... yeteneklerini kullanabilir miyim? Ne dersin?
Roarke: Duruma göre değişir, Teğmen. Bana da bir rozet verecek misin?
Eve: Hayır. Ama bir polisle seks yapma şansı elde edeceksin.
Roarke: Peki polisi kendim seçebilece miyim? ( Genç kadın koluna bir yumruk indirince, Roarke sadece gülümsedi.) Seni seçeceğim. Büyük ihtimalle..."

"Peabody: Roarke'un erkek kardeşleri, kuzenleri, amcaları filan yok, değil mi?
Eve: Bildiğim kadarıyla Peabody, o kendine özgü bir tür."

" Roarke: Sen bir oyun ünitesini karıştırıcıya çevirmişsin. Kendi başına... Ve bu karıştırıcı benim güvenliğimi okuyup, klonlayıp sistemi devre dışı bıraktı.
Jamie: Evet onun gibi bir şey. Bir şeyi atlamış olmalıyım, destek ünitelerden birini belki. Senin sitemin gerçekten ultra boyutlarda iyi. Görmek isterim.
Roarke: Rüyanda görürsün ancak, (diye fısıldadı ve aleti cebine soktu.)"

" Peabody: Bu arada Dallas?
Eve: Ne oldu, Peabody?
Peabody: Bu çok güzel bir dövme, yeni mi?
Eve: (Eve dişlerini sıktı ve kapıya doğru olabildiğince asil bir şekilde yürüdü.) Gördün mü? Sana şu aptal gül goncası yüzünden küçük düşeceğimi söylemiştim.
Roarke: Uyuşturuldun, tokatlandın, çırılçıplak bağlandın ve neredeyse öldürülüyordun ve popondaki bir gül seni küçük düşürüyor öyle mi?
Eve: Ötekilerin hepsi işin bir gereği. Gül goncası ise kişisel.
Roarke: Teğmen, seni seviyorum."

BÜYÜLÜ ÖLÜM -NORA ROBERTS