Kış mevsimine kızgınım
Yağan kar-a
Giderken
Bıraktığın ayak izlerini silen
Oysa bilirim, sevdasına ulaşamaz insan
Beyazı sevemeden…
Bahar geldi kapıma, düşman
Açmak zorunda mı çiçekler?
Beyaz ortasındaki sarı
Anlamlı kılarken papatyaları
Yüreğime hüzündür hazan-ın
dökülen yaprakları…
Dört mevsim ölüm
Seninle ilgisi yok, gitmek isteyişimin
desem de...
Yaşatmak için rüzgar kokular getirse de
Sırt çevirdim sen olmadıkça ve gelmedikçe…
Suçu yok aslında kasımpatının
Yaprak düşüren, üşüyen ağaçların
Her tonuna yüzlerce şiir yazılırken sarının
Aklıma gelen
Teneşir öncesi bahar safranı
Elinden bir şey gelmiyor son baharın…
Beden mi ağır geliyor bana
Belki de hatıralar
Kolayı var, intihar
Çıksam dolaşmaya şehrimin kıyılarında
Azgın lodos zamanı binsem vapura
Sırtımı versem kullanılmayan dümene
Yapamam, içimde anlaşılmaz korku var…
Neden o zaman anlamsız küskünlüğüm
Parklara çıksam
Güneşli bir pazar günü ve
Bebek arabasında bir gülüş yakalasam
dağılır mı hüznüm
Yaşamayı sevebilir miyim tekrar…
Neden öyle ise her gece
Umutsuzluk şarkıları mırıldanıyor kumrular...