Hubbu Fillâh - Buğdu Fillâh

“Hubbu fillah-buğdu fillah”
Allah dostlarını Allah için sevmek, Allahın düşmanlarını, (dinimize göre, Müslüman olmayan
herkes Allah düşmanıdır) sevmemektir. Hubbu fillah, buğdu fillâh, imanın esasıdır. İmanın altı
şartının geçerli olup olmaması bu esasa bağlıdır.

Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki:

“İmanın en sağlam temeli ve en kuvvetli alameti, hubb-i fillah, buğd-ı
fillahtır.” (Ebu Davüd)

“İmanın temeli Mümini sevmek ve kâfiri
sevmemektir.” (İmamı Ahmed)

“İmanın efdali Allah için sevgi, Allah
için buğzdur.” (Taberânî)

Yine Resulullah buyurdu ki:

“Cebrail aleyhisselam gibi ibâdet etseniz, müminleri, Allah için sevmedikçe ve kâfirleri
Allah için kötü bilmedikçe, hiç bir ibâdetiniz, hayrat ve hasenatınız kabul olmaz!”

Allahü teâlâ, Hz. Musa’ya sordu:

- Ya Musa, benim için ne
işledin?

- Ya Rabbi, senin için namaz kıldım, oruç tuttum, zekât verdim, zikrettim.

- Ya Musa, kıldığın namazlar, seni Cennete kavuşturacak yoldur, kulluk vazifendir.
Oruçların, seni Cehennemden korur. Verdiğin zekâtlar, kıyamette, sana gölgelik olur. Zikirlerin
de, o günün karanlığında, sana ışıktır. Bunların faydası sanadır. Benim için ne yaptın?

- Ya Rabbi, senin için olan ameli bana bildir.

- Dostlarımı benim için sevdin mi,
düşmanlarıma benim için düşmanlık ettin mi?

Musa aleyhisselam, Allahü
teâlâ’yı sevmenin onun için olan en kıymetli amelin, hubb-i fillah ve buğd-ı fillah
olduğunu anladı. (İmam-ı Gazali)

Kur’an-ı kerimde buyuruluyor ki:

“Ey iman edenler, Yahudileri de, Hıristiyanları da dost edinmeyin! Onlar, (İslâma olan
düşmanlıklarında) birbirinin dostudur. Onları dost edinen de onlardan olur. Allahü teâlâ, (kâfirleri
dost edinip, kendine) zulmedenlere hidayet etmez.” (Maide 51)

“Müminler, müminleri bırakıp da, kâfirleri dost edinmesinler! Onları dost edinenler,
Allah’ın dostluğunu bırakmış olurlar.” (Ali İmran 28)

“Allah’a ve ahiret gününe iman edenler, babaları veya oğulları veya
kardeşleri ya da akrabaları olsa bile Allah'a ve Resûlüne düşman olanları
sevmezler.” (Mücadele-22)

Hadis-i şerifte de buyuruldu ki: “Bir
kavmi sevip de onlarla dostluk kuran, kıyamette onlarla haşrolur” (Taberânî)

Resulullah efendimiz, İslamiyeti kabul etmeyen Yahudilerin ve Hıristiyanların, Allah’a
iman etmiş sayılmayacağını bunların Cehennemlik olduğunu bildirmiştir.

Dört büyük
müctehid imamdan biri olan İmam-ı Ahmed bin Hanbel’in meşhur hadis kitabı olan
El-Müsned isimli eserde, sahabeden Ebu Hureyre’nin rivayet ettiği şu hadis-i şerif bunu
açıkca göstermektedir:

“Allah Resûlü’ne biri geldi ve ‘Ey
Allah’ın elçisi! Hıristiyanlardan Allah’a ve Resulü’ne inanarak
İncil’e sâdık biri veya aynı şekilde Allah’a ve Resûlü’ne inanarak
Tevrat’a bağlı biri, sonradan sana tâbi olmazsa, bu kişiler hakkında ne
buyurursunuz?’ dedi.

Bunun üzerine Hazreti Peygamber şöyle buyurdu:

“Nefsim yed-i kudretinde olan Allah’a yemin ederim ki, bu ümmetten biri
veya Yahudi ve Hıristiyan bir kişi beni dinlemez ve getirdiğimi kabul etmeden ölürse, kesinlikle
Cehennemlik olur.”

Bu konu ile ilgili diğer bazı hadis-i şeriflerde de şöyle
buyuruldu:

“Beni duyup iman etmeyen Yahudi ve Hıristiyan elbette
Cehenneme girecektir.” (Hakim)

“Cennete sadece Müslüman olan
girer.” (Buhari)