 |
|
|
Zaten yetişemeyecek olduklarının telaşıyla, geçip gidiyorsun şehrin sokaklarından.
Belki kolun, ellerin, hatta bakışların değiyor da; ruhun değmiyor kimseninkine.
Öyle, karışmadan hayatı ve duyguları kimsenin kimseninkine, kaldırımlardan süzülüp akıyor her yeni gün şehrin yüreğinde.
Sorsalar, gittiğin yerle, gitmek istediğin yer ne kadar farklı ve uzak aslında birbirine…
Sen o uzakları özlemli bekleyişlere, bir gün belkili ümitlere dönüştürmüş ve ertelemişsin, ne zaman gelir bilinmez bir güne…
İlk bulduğun fırsatta, yanaşıyorsun deniz kenarlarına… En çok da, ruhunu çağıran o fısıltıya karşı koyamadığın zamanlarda.
Orada, bir an döndüğün hayat arkandan akıp giderken, yaşama bir es veriyorsun sen kendince. Zaten kendincesin, o hayatın içinde de, öykülerinin repliklerinde de…
Kimsenin anlamadığı bir dilin, kimsenin dindiremediği hasretlerin ve kimsenin göremediği bir inceliği var içinin…
O dili konuşabilecek, hasretini dindirecek ve inceliğini yaşamaya heves edip, sonsuza dek kalmak isteyecek biri, geçmiyor yazık ki senin öykülerinden. Bunları düşünerek bakıyorsun bulunduğun hayatın kenarında; denizin, yaşamak istediklerinin uzaklığından daha uzak olmayan boşluğuna. O boşluğa akıtıyorsun, içinde seni tıka basa dolduran ne varsa. Hele bir de o an yağmur yağarsa, tüm eksik ve zamansız yaşanmışların da izlerini bırakıyorsun avuçlarından yağmur sularına…
Bütün bunları sadece, biraz daha dayanabilmek için yapıyorsun yaşadıklarının ağırlığına. Sonra, yeniden dönüyorsun; nasılsa yetişemeyecek olduklarının telaşına, bedenleri kazara dokunsa da, kimsenin birbirinin içine dokunamadığı şehrin insanları arasına.
Gittiğin yerle, gitmek istediğin yer birbirinden farklı da olsa
|
| WwW.WeBCaNaVaRi.NeT | > .::|~ ☼ Kültür ☼ ~|::. > Hayata Dair. (Moderatör: WeBCaNaVaRi)
Konu: Ess...
Yazdır
Gelişmiş Arama