Bir bıraksam kendimi düşeceğim ama bırakamam. Hayat bazen insanı ne kadar zorluyor. Yüreğim sıkışıyor gece yarıları ama ağlayamam.

Bugün size güzel şeyler yazacaktım aslında. İçimdeki tüm acıya rağmen, inandıklarıma sığınıp, şu sayfaya mutlu sözcükler ekleyecektim. Olmadı, affedin!

Saat sabahın 4’ü ve ellerim yine sigara kokuyor. Kahvem de soğudu zaten. Odanın içindeki tek ışık, şu bilgisayar ekranının mavimsi parlaklığı, lambayı yakmak içimden gelmiyor. Allaha çok şükür ki, yüzlerimizi hiç görmesek de birbirimizin, şu ekranın arkasında kurulmuş mucizevi bir bağımız var.

Bu gece dilekler gecesi, gül ağaçlarının diplerine gömüldü umutlar. Hıdrellez Bayramı! Hızır bekliyoruz. Her birimiz farklı alanlarda, farklı konularda sıkıntılar içindeyiz. Rendeleniyoruz. Bir heykeltıraşın elinde şekilleniyoruz. Her vurulan darbe bir yanımızı oluşturuyor. Çok acıyor biliyorum ama acı çekmeden, ruhumuz olgunlaşmıyor.

Hatalarımızdan dersler çıkarıyoruz. Her öğrendiğimiz, güzelleştiriyor bizi. İnatla anlamıyor, sürekli aynı yanlışları yapmaya devam ediyorsak, daha ağır darbeler alıyoruz. Ta ki, anlayana kadar!

Yaşam serüveninde sürekli mutlu olan kimse yok. Hayat dediğin anlardan oluşuyor. Dışarıdan keyfi çok yerinde görünenin bile, girip bakabilseniz, içi kan ağlıyor.

Yine de şükür demek lazım. Biliyorum, her gece mutlaka sabaha varıyor. Ne kadar iz bıraksa da yaşanılanlar, her şey sonunda geçiyor. Yaşamın renkleri var ve siyah da onlardan biri. İsyan etmek faydasız, başa gelen çekiliyor. Çektiklerinden ne öğrendiğine bakacaksın. Ne olursa olsun, dik duracaksın. Elbette ağlamak, üzülmek hakkımız ama sonunda mutlaka ayağa kalkacaksın.

Biliyorum ki, hayat güçsüz duranı, mücadeleyi bırakanı sevmiyor. Direneceksin! Elinden geleni yapıp, sonra Yaradan’a teslim edeceksin. Düşmek, yılmak, vazgeçmek yok! Sonuna kadar gideceksin.

Birazdan gün ağaracak. Yüreğim şu odaya sığmıyor. Keşke yağmur yağsaydı. Çıkıp kimsenin olmadığı sokaklarda yürüseydim ıslanarak. Belki bir iki sokak köpeğini de arkadaş ederdim yanıma. Ama yağmur yağmıyor. Gidip uyumalıyım. Sabah gözlerimi açıp yeni güne, mis kokan bir bardak kahve eşliğinde balkona çıkmalıyım. Müziğin sesini de açarım. Biraz tango dinlerim belki.

Bugün size güzel şeyler yazacaktım. Olmadı, affedin! İçim karanlık biraz. Ama yarın yeni bir gün ve hep umut var. Güneş doğmaya devam ettiği sürece, hepimiz için bir umut var, inanıyorum. Bu yazıyı okuduğunuzda, hazır  Hıdrellez Bayramı’ndayken kendiniz için bir dilek tutun. Bir de içinizden gelirse, bana dua edin. Bu ara çok ihtiyaç var. Yarın daha mutlu, aşk dolu bir yazıda buluşuruz. Gününüz güzel geçsin…..

Candan Ünal

teşekkürler çok güzel bi paylaşım ...