Yıllar Yılıydı.
Çölde Alevler Ve Küfürler Kavuruyordu İnsanlığı.
Sözcükler Yetim,
Sevgiler Hançer Sokumlarına Mahkumdu
Zamansız Açan Goncalardan Kan Akardı Gülistanlara.
Cırcır Böceklerinin Rüya Aralığında Cinayetler İşlenir,
Babalar Kızlarını Gömerdi Toprağa.
Masum Kelebekler Çarmıha Gerilmekteydi,
Yalnızca Masum Ve Narin Oldukları İçin.
Güçsüzlerin Gücünü Emerek Güçlenirdi Güçlüler

Yıllar Yılıydı.
Ve Bir Gün Ebabiller Karayere Kardılar Ebrehenin Fillerini
Asit Yağmurlarınca.
O Gün Bir Gonca,
Ana Rahminde Yetim Kalmıştı.
Ve Kabe’nin Duvarını Bir Kırlangıçtı Çığlık Çığlığa Kucaklayan,
Cebrail Kanatlarıyla.
Bir Şair Kollarını Açmış Yalvarıyordu.
Yalvarıyordu Bir Şair Ukaz Panayırında;
Yaklaşıyor Yaklaşmakta Olan!..
Yaklaşıyor Yaklaşmakta Olan!..
Yaklaşıyor Yaklaşmakta Olan!..

Kokunu Ver Bana Gülüm, Boyanı Ver Bana!..
Mahmurluğuma Itır Itır Sabûh,
Dimağıma Elvan Elvan Lezzet Ol.
Kokunu Ver Bana Gülüm, Boyanı Ver Bana!..
Ya Seninle Kendimi Bulayım
Ya Kendimden Geçeyim Yeniden.
Ya Renginle Boyanayım;
Ya Da Rengin Girsin Yeniden Rüyama
Ve Bir Daha Mahşerde Uyanayım.
Sen Ahmed Ü Mahmûd U Muhammed’sin Efendim
Hak’tan Bize Sultan-I Müeyyedsin Efendim.

Avizesi Cevza, Işığı Dolunaydı Gecenin…
Bir Gül Açtı Ve Yeminler Edildi Ömrüne.
Bir Gül Açtı, Taşırdı Sevinç Irmaklarını.
Bir Gül Açtı, Ve Dünya İlk Kez Dünya Olduğunu Anladı.
Bir Gül Açtı, Varlık Doruğa Ulaştı.
Bir Gül Açtı Ve Önünden Sonu Hayırlı Oldu Beşeriyetin.
Yeleleri Rüzgara Yaslanmış Küheylanlar
Şaha Kalktılar Sonra,
Semaveden Save’ye Bahiradan Nuşirevan’a
Haberler İlettiler Dört Biryandan
Muştular Size Ve Bize, Dediler
Muştular Toprağa Ve Suya
Kadim Haberlerin Haberi Geldi.
Karanlık Gecenin Kara Bulutlarına Dolunay Doğdu.

Şafak Serinliğini Dupduru Sularda Yıkadı Melekler
Ve Gecenin Rengiyle Taradılar Saçlarını Gül Yüzlünün.
Aynalara Asılıp Kaldı Baharlar.
Zaman Ne Kutlu Zaman Oldu
Çağlar Ne Saadetli Çağlar.
Sevgioğulları Oymağında
Sevinçli Çocukların Yüzünde
Kırağı Çalmayan Gül Dallarında.
Hep Seçilmiş Kullardı…
Hep Seçilmiş Kalplerdi.
El Ele Ve Yan Yana…
Bir Gülün Kokusuyla Mest,
Bir Gülün Rengiyle Sarhoş
Hep Seçilmiş Kullardı…
Hep Seçilmiş Kalplerdi.

Kokunu Ver Bana Gülüm, Boyanı Ver Bana!..
Mahmurluğuma Itır Itır Sabûh,
Dimağıma Elvan Elvan Lezzet Ol.
Kokunu Ver Bana Gülüm, Boyanı Ver Bana!..
Ya Seninle Kendimi Bulayım
Ya Kendimden Geçeyim Yeniden.
Ya Renginle Boyanayım;
Ya Da Rengin Girsin Yeniden Rüyama
Ve Bir Daha Mahşerde Uyanayım.
Sen Ahmed Ü Mahmûd U Muhammed’sin Efendim
Hak’tan Bize Sultan-I Müeyyedsin Efendim.

Dursun Ali Erzincanlı

Emegine saglık