Hindistan evliyâsından “Fethullah Evdehî” hazretlerinin huzuruna bir gün sevdiklerinden biri geldi. Ancak neşesizdi adam. Mübarek onu böyle görünce sordu:
Dünya Sikintisini Dert Etme! - Hayrola kardeşim neşesizsin bugün.
- Evet efendim. Hiç neşem yok.
- Niçin? Bir derdin mi var yoksa?
- Öyle sayılır.
- Söyle kardeşim nedir derdin?
- Dünya sıkıntısı hocam. Biri bitip öteki başlıyor işte.
Ona sevgiyle baktı ve;
- Sıkıntın dünyalıksa dert etme buyurdu.
Ve izah etti:
- Çünkü Allahü teâlâ bize öyle bir nîmet vermiş ki dünyanın bütün sıkıntıları toplanıp bize gelse hiç kalır bu nîmet yanında.
Adam şaşırdı.
- Hiç mi kalır? Nasıl yâni?
- Hani insanın alnına bir sinek konar ya elini kaldırsan uçup gidecek.
- Evet efendim.
- İşte dünyanın bütün sıkıntıları kavuştuğumuz nîmet yanında o sinek gibidir aynen.
İyice merak etti.
- O hangi nîmet ki hocam?
- “Îman” nîmetidir buyurdu. Dünyada Ehl-i sünnet âlimlerinin bildirdiği gibi inanmaktan daha kıymetli bir nîmet yoktur ve olamaz.
Adamcağız memnun olmuştu
Merak ediyorum
Bir gün bu kimse yine bu zâta gelerek;
- Efendim ben bir şeyi daha merak ediyorum diye arz etti.
Mübarek sordu:
- Hayrola nedir merak ettiğin kardeşim?
- Acaba Allah beni seviyor mu? Bunu çok merak ediyorum.
- Pekii sen Allahı seviyor musun? buyurdu.
- Vallahi seviyorum hocam.
- Öyleyse merak etme.
- Neden?
- Sen Allahı seviyorsan mutlaka Allah da seni seviyordur.
Adam çok sevindi.
- Sahi mi seviyor mudur?
- Elbette. Allah seni sevmese sen Onu sevemezsin ki.
- Öyle mi buna çok sevindim hocam.
- Tabii ya. Sevgi yukardan gelir çünkü.
Ve izah etti:
- Baba evladını sevmezse evlat onu sevemez. Hoca talebesini sevmezse talebe hocasını sevemez. Bu hep böyledir.

dert etme mi ? Sen etmiyorsun heralde