Michel Houellebecq


Michel Houellebecq 26 Şubat 1955'te (1956 veya 1958 de olabilir) Réunion adasında doğmuş bir Fransız yazarıdır ve gerçek ismi Michel Thomas'tır. Les Particules élémentaires (Temel Parçacıklar) ve Platform romanları ile tartışmalı bir uluslararası şöhret kazanmıştır. En olumsuz eleştirilerin yanı sıra onu yeni Fransız edebiyatının cevheri olarak gören değerlendirmeler de bulunmaktadır. Eserlerinin tarzının ve içeriğinin Kurt Vonnegut Bret Easton Ellis ve J. G. Ballard'ı andıran yönleri bulunmaktadır. H.P. Lovecraft'tan çok etkilendiğini kendisi de dile getirmektedir.

Bir dağcı olan babası ve anesaaaist hekim annesinden pek ilgi görmediği anlaşılmaktadır. 6 yaşına kadar Cezayir'de anneannesi tarafından büyütülmüştür. Ardından bir komünist militan olan babannesi Henriette'e teslim edilmiş ve babannesinin kızlık soyadı olan Houellebecq'i ileriki yıllarda yazı hayatında kullanmıştır. Fransa devletine yönetici yetiştirme geleneğine sahip Grandes écoles hazırlık sınıflarından sonra Paris'te Ziraat Mühendisliği tahsili yapmıştır. 1978'deki mezun olduğu okulda edebiyat ve film çalışmalarına katılmıştır. Ardından l’École nationale supérieure Louis Lumière'e geçerek sinema bölümünde kameramanlık eğitimi almıştır. 1981'deki mezuniyetini evlilik çocuk işsizlik depresyon ve boşanma izlemiştir. Bir süre Fransa Millet Meclisi'nde bilişimci olarak çalışmıştır.

1991'de yayınladığı ilk iki şiir kitabı pek yankı uyandırmamışsa da sonraki kitaplarının ana temaları (varoluşçu yalnızlık liberalizme tepki ve kişilerin mahrem hayatı) bu şiirlerde görülebilmektedir.

Eserleri :

Contre le monde contre la vie (H. P. Lovecraft üzerine denemeler) Éditions du Rocher (1991)
Rester vivant methode La Difference (1991)
La Poursuite du bonheur şiirler La Difference (1992)
Extension du domaine de la lutte roman Maurice Nadeau (1994)
Le Sens du combat poèmes Flammarion (1996)
Interventions recueil d’essais Flammarion (1998)
Les Particules elementaires roman (prix Novembre) Flammarion (1998)
Renaissance poemes Flammarion (1999)
Lanzarote Flammarion (2000)
Plateforme roman Flammarion (2001)
La Possibilité d'une île roman Fayard (2005). Prix Interallie

Rene Guenon


Rene Guenon (Şeyh Abdülvahit Yahya adıyla da bilinir) (1886-1951) Fransız aaaafizikçi yazar.

15 Kasım 1886'da Fransa'nın Blois kentinde geleneksel Katolik bir ailede mimar bir babanın oğlu olarak dünyaya gelen Guenon formel eğitimini matematik ve felsefe alanında gördü. 1906 yılında gittiği Paris'te çeşitli ruhçu gruplarla irtibata geçti 1909 yılında La Gnose adında manevi ve ezoterik konularda yayın yapan bir derginin kuruculuğu ve editörlüğünü yaptı. 1906-1908 yılları arasında o günün Fransa'sında yaygın okült gruplar ile bu temasları sırasında Guenon'unpek fazla bilgi vermemiştir. Ancak bu konuda çeşitli kaynaklardan bilgi edinmek mümkündür.

Guenon 1906'da yirmi yaşındayken daha sonra Papus (Dr.Gerard Encausse) tarafından yönetilen okült hareketin öncüsü olan Ecole Hermetique'in kurslarında katıldı. Papus tarafından kontrol edilen tüm organizasyonlara kabul edildi. Daha sonra Papus'un bazı inançlarını (ruhçuluk reenkarnasyon) reddetti. 1908 yılında Martinist arkadaşlarının da teşvikiyle kısa süre devam etmiş olan Orde du Temple Renove (O.T.R)nin kontrolünü üstlendi. 1909'da okültizm ile tüm ilişkisini keserek O.T.R.den ayrıldı. 1909'da tarihi Katarcılığın (Catharism) otantik bir yeniden inşası olduğunu iddia eden Eglise Gnostique'a katıldı. Piskoposluk ünvanını kazandı ve Palingenius adını aldı. Bu kilisenin patriği olan Synesius'un inisiyatifinde La Gnose dergisini kurdu ve dergiyi 1912 yılına kadar yönetti. 1909 ile 1912 yılı arasında dergide çıkan makaleleri daha sonra yayınlanan iki kitabının da ilk unsurlarını içermekteydiler.

Guenon'un sonraki eserlerine bakıldığında okültizm teosofizm neognostisizm ve benzeri akımlara muhalefet ettiğini görürüz. Bunun sebebi Guenon'un bu akımların otantiklik iddialarının doğruluğunu araştırması ve hakiki ezoterizmin parodilerine karşı mücadelesiydi.

1910 yılında İslamiyet'i benimseyip Abdülhadi adını alan ünlü Fransız ressam Gustav Ageli ile tanıştı ve onun vasıtasıyla 1912 yılında müslüman olup Mısır'da Şazeliye şeyhlerinden Abdurrahman Eliş el-Kebir'e intisap ederek Abdülvahid Yahya adını aldı.

Üniversite eğitimini 1916 yılında "Leibniz ve Sonsuz Küçüklerin Hesaplanması" (Leibniz and Infinitesimal Calculus) adlı aaaiyle tamamladı. 1921 yılında Jacques Maritain'in danışmanlığı altında Hindu Öğretilerinin Tetkikine Genel Giriş (General Introduction to the Study of Hindu Doctrines) adlı doktora aaaini tamamladı. Doktora jürisinin aaaini reddetmesi üzerinde akademik hayatı bırakan Guenon Doğu ve Batı (Orient and Occident) ve Modern Dünyanın Krizi (The Crisis of the Modern World) adlı eserlerini yayınladı. Modern Dünyanın Krizi adlı eserinin yayınlandığı yıl eşi vefat eden Guenon bazı tasavvuf metinlerinin tetkiki ve yayınlanması ile ilgili bir yayıneviyle yaptığı anlaşma gereği 1930'da Mısır'a gitti ve orada bir tasavvuf önderi olan Şeyh Muhammad Ibrahim'in kızı Fatma ile evlendi ve 7 Ocak 1951'de vefat edene kadar da Kahire'de mütevazı yaşamını terketmedi.

Guenon sıradışı bir hafıza ve büyük bir dil yeteneğine sahipti. Yunanca Latince İbranice İngilizce İtalyanca İspanyolca Rusça Polonyaca Arapça Sanskritçe ve biraz da Çince biliyordu. Geniş dil bilgisiyle klasik mistik literatürleri kaynağından okuma imkanına kavuşmuştu. aaaafizikten geleneksel bilimlere ve modern dünyanın eleştirisine kadar geniş bir alanda eserler verdi. Eserlerinin ana temasını dünyanın çeşitli gelenekleriyle modern dünya arasındaki aaaatlık oluşturmaktadır. Modern Batı'yı geleneksel medeniyetlerden sapma bir "anomali" olarak nitelendiren Guenon iyileşmenin tek yolunun Doğu'daki geleneksel öğretilerin temelinde yer alan hakikatlerin yeniden keşfi olduğunu ileri sürer. Bütün hakiki dinlerin aynı ilahi kaynaktan gelip kuralları itibariyle değişkenlikler arzeden uyarlamalar olduğunu öne süren Guenon Hinduizmin doğuştan hindu olanlara açık Hristiyanlığın ise inisiyatik niteliğini yitirmiş Yahudiliğin de ırki bir nitelik sergilediğini ifade etmiş ve kendisine inisiyatik bir yol olarak modern dünyada inisiyatik niteliğini koruduğunu düşündüğü Tasavvufu seçmiştir. Bununla birlikte eserlerinde ırki ve zihni yakınlıkları sebebiyle batılı zihniyetine daha uygun geleceğini düşündüğü bir dil olan Hinduizmin dilini kullanmayı tercih etmiştir. Kendisi de Tradisyonalist ekole mensup olmakla birlikte Frithjof Schuon gibi yazarlar Guenon'un Hristiyanlık konusundaki görüşlerine katılmamışlardır. Yazarlar arasındaki böylesi farklılıklardan ötürü batıda Guenon takipçileriyle Schuon takipçileri arasında belirli bir ayrıma giden kimseler de bulunmaktadır.

Guenon eserlerindeki ifadelerin dinlerin birleştirilmesi senaaai vs. şeklinde anlaşılmaması gerektiğini özellikle vurgulamıştır; "Gariptir ki tüm tradisyonel doktrinlerin temeldeki birliğini doğruladığımızda bazıları bizim farklı tradisyonların birbirleri içinde eritilmesinden (fusion)dan söz ettiğimizi sanabilmektedirler

Eserleri

East and West (Orient et Occident 1924)
Oriental aaaaphysics (La aaaaphysique orientale 1939)
The Crisis of the Modern World (La crise du monde moderne 1927)  
The Spiritist Fallacy (L'erreur spirite 1923)
Insights into Islamic Esoterism & Taoism (Aperçus sur l'ésotérisme islamique et le Taoïsme 1973)
Man and His Becoming according to the Vedanta (La crise du monde moderne 1927)  
The Reign of Quantity & the Signs of the Times (Le règne de la quantité et les signes des temps 1945)  
Introduction to the Study of the Hindu Doctrines (Introduction générale à l'étude des doctrines hindoues 1921)  
Studies in Hinduism (Études sur l'Hindouisme 1966)
Initiation and Spiritual Realization (Initiation et réalisation spirituelle 1952)  
Traditional Forms and Cosmic Cycles(Formes traditionelles et cycles cosmiques 1970)  
Insights into Christian Esoterism (Aperçus sur l'ésotérisme chrétien 1954)  
The Multiple States of the Being (Les états multiples de l'Être 1932)  
Perspectives on Initiation Aperçus sur l'initiation 1946)  
Theosophy: History of a Pseudo-Religion (Le Théosophisme - Histoire d'une pseudo-religion 1921)
The aaaaphysical Principles of the Infinitesimal Calculus (Les principes du calcul infinitésimal 1946)
The Great Triad (La Grande Triade 1946)  
The King of the World (Le Roi du Monde 1927

EMEĞİNE SAĞLIK PAYLAŞIM İÇİN SAĞOL

Paylaşım İçin teşekkürler