EŞORTMAN, AŞORTMEN, AŞOFMEN

Öncelikle doğru yazımıyla başlayalım; “eşofman.” TDK’dan baktık, tescilledik, yalanımız yok.

Toplumca ısrarla öğrenilmemeye devam edilen, milletten çekmediği kalmayan o talihsiz kelimeler…



PUAÇA, POĞÇA

Hemen düzeltiyoruz; “poğaça”. Seyyar satıcı afişi görme talihsizliğinde bulunduysanız dikkat etmişsinizdir; bin bir çeşit poğaça yazılış türü vardır.



BİSKÜVÜT, PÜSKÜÜT, BİSKÜVİT, PÜSKEVİT

Söylenişi on çeşit farklılık gösterse de bu sözcüğün doğru yazılışı “bisküvi”, doğru okunuşu da ne tesadüftür ki yine, bisküvidir. Afiyet olsun.



HALÜSÜLASYON, HALÜSÜNASYON, HALİSÜLASYON

Doğrusu, “halüsinasyon”. Halüsinasyon görmek isteyenler için halüsülasyon olarak kullanılması tabii normal olabilir.



TABİKİ, TABİ Kİ, TABİYKİ

Doğrusu, “tabii ki.” Doğuştan iki sesli harfin yan yana bulunduğu kelimelere bir tepkisi olan toplumumuz doğal olarak tabii ki ibaresine de yüksek direnç geliştirmiş durumda.



PATTEZ, PATTİZ, PATATEZ, PATİTİS

Fast food restoranlarına alternatif isim bulmakta güçlük çeken firmalar soluğu patates kelimesinin yanlış kullanım denizlerinde aldı. Sonra oldu o mekan isimleri Patato, Potato, Patatos…



OPARLÖR, APÖRLÖ

Doğrusu, bir zahmet “hoparlör”. Çoğu zaman satıcısının dahi kapısına “apörlö bulunur” şeklinde ibare yazmasına karşılık bu tür ürünlerin yanında kullanım kılavuzuyla beraber telaffuz kılavuzunun da getirilmesi lazım.



PANTALON, PANTELON, PANTUL

“Pantulları çektim” gibi bir ibarenin sözlüğümüze kazandırılmasının gönülden destekçisi olsak da, bu kelimenin doğru yazılışı “pantolon” şeklinde sevgili okur.



DEBRAJ, DEPREJ

Doğrusu, “debriyaj”. Şu iki harften kaçacağınız yerde başka şeylerle uğraşsaydınız dünyaları kurtarmıştınız. Tamam kurtaramamıştınız belki ama olsun ne çıkar?



EKSOZ, EGZOST, EKZOZ

Sanayi sitesinin bitmez çilesi, esnafın… Sanırız oto tamir bu kelimeden çektiği kadar hiçbir şeyden çekmedi. Adeta dil bilimin kanayan yarası olan bu sözcüğün doğru kullanım şekli “egzoz”. Gel de dilin varıyorsa söyle, varıyor?



TUALET, TULEVET, TOVALET

“Tuvalet”. Yanında bedava olarak WC ibaresinin de yanlış kullanımlarıyla beraber gelen bu sözcük, kişilerin pek umrunuzda olmayacaktır.



MAŞŞALLAH, MAAŞALLAH

En çok Adnan Oktar’ın ağzından kediciklerine söylediği bir sözcük olarak yer etse de artık aklımızda, maşallahın kaynağı başka. Bir kamyon gidiyor önünüzde, arkasına takmış süslü yazıyı.



ŞARZ

Eh, onunla tekrar tanışmanın zamanı geldi. “Şarj”a merhaba deyin. Doğru kullanımlı, TDK’dan onaylı, şarj.



GARDOLAP, GAR DOLAP, GARDROP

Doğrusu, “gardırop”. Gar dolap deyince de sanırsınız ki gar büyüklüğünde dolabı var adamın… Yok anam yok, yanlış kullanımdır o.



BİLMUKAVELE, BİLMUKAVVA

“Bilmukabele” efendim. Bir nevi size iyi günler diyen kişiye eyvallah hacı demek yerine “Bilmukabele efendim, aman efendim canım efendim” tonuyla cevap vermek istediğinizde kullanmak isteyebileceğiniz bir sözcük.



ALAYINA MUAMELE GÖREN HERKEZZZ

Milletçe sonu “s” ile biten kelimelerle sorunumuz var. Dönün bakın patatez, domatez, vb… Çarliston biber merkez kafasına göre herkes. Net olsun.



UHDE, UKDE…

“İçimde uhde kaldı.” gibi hatalara gark olmuş bu cümlede içte kalanın uhde olmadığını adımız gibi bilmeliyiz. Olsa olsa kedidir kedi, veya uktedir, “ukte”.



‘YANLIZLAR’

Yanlış kullanımdan nasibini en çok alan bir diğer sözcük tabii ki doğru kullanımıyla birlikte “yalnız”.



VE YALNIŞLAR…

Bir önceki maddeyi referans alabilirsiniz.



VE DİREKLER…

Direk dediğimiz kale direği, direk dediğimiz sokak direği, direk dediğimiz elektrik direği. Direkt dediğimiz de başka bir şey. bkz: Okuldan direkt eve geçeceğim.