Medine nin tanınmış fakihi Malik bin Enes(r.a.) yılın birinde, hac seferinde, İmam Sadık (a.s) la beraberdi. Mikat e geldiler. İhram elbisesi giyme ve telbiye söyleme yani lebbeyk zikrini söyleme zamanı geldi. Başkaları, her zaman yapıldığı üzere bu zikri söylediler.

Malik bin Enes, İmam Sadık (k.s) a yöneldi. İmamdın halinin değiştiğini, bu zikri söylemek istediği anlar heyecanlandığını ve sesinin boğazında kaldığını gördü. Asan kontrolünü, öylesine elden bıraktı ki, neredeyse farkında olmadan, binek hayvanından düşecekti. Malik önüne geldi ve

Yebne Resulullah ın; bu zikri söylemekten gayri bir hal çaresi yok dedi. İmam: Ey Ebi Amir in oğlu, nasıl lebbeyk demeye cesaret ederim ki lebbeyk demek; Allahım, sen beni çağırdığın zaman, hemen sana icabet ederim ve daima sana hizmete hazırım manasındadır. Hangi gönül rahatlığıyla, Allahıma böyle küstahlık yapar ve kendimi hizmetine, hazır bir köle olarak tanıtırım Ya bana cevapta, La Lebbeyk denilirse, o vakit, ne yaparım buyurdu.