Bu konu aslında biraz kişisel ama Diyabet ile ilgili olduğu için burada açmak istedim.
Doktorum (Endokrinoloji ve metabolizma uz.) bana İnsülin iğnemi nasıl taşıyorsam aynı şekilde yanımda dört küp şeker ve meyve suyu taşımam gerektiğini söyledi.Ve her şeye rağmen ne olur ne olmaz diye ayriyeten bir iğne daha taşıyorum yanımda her neyse.Geçenlerde Açık öğretim liseleri için sınav vardı ve ben orada okuyanlardan biriyim ve çantamı yanıma almayı unutmuşum sadece cüzdanımı ve kalem kutumu alıp evden çıktığım için yanımda ne bir şeker nede bir iğne var.Sabah yeteri kadar da yemek yemediğim için sınavın ilk 10 dk sın da bende aşırı terleme oldu ve elimin titremesinden hiç bir soruyu işaretle yemiyordum ve  soruyu okuduğumda anlamıyordum zaten ve okuyanlar bilir sınavın ilk yarım saati çıkmak yasak.Ve ben inat yapıp sınavdan çıkmadım ve çıkmak istediğimi ,rahatsız olduğumu söylemedim.yakşalık 45 dk öyle bir haldeydim ki artık görmem bile zorlaşıyordu.Görevli öğretmen yanıma gelip sorunun ne olduğunu sorduğunda söyledim ve öğretmenin çantasından çıkardığı bir paket çikolatalı bisküvi ve meyve suyu ile on-on beş dk da kendime geldim.Daha sonra nette yaptığım bir araştırmada Hipogliseminin en büyük zarar verdiği yerlerden biri de beyin olduğunu öğrendim bazen yaptığınız küçük bir hata bile hayatınızı büyük ölçüde etkiliyor ve ben doktoruma bu durumu açıklayınca bana güzel bir azar çektikten sonra. "Senin hayatın senin için önemli değilse kimse için önemli değildir.Ailen sana bir şey olduktan sonra ağlasalar ne fayda ağlamasalar ne fayda "dedi.Ve insülin gr mını düşürüp bana bir hafta sıkı takip ve diyet verdi.Gece 3:00'da dahil günde 6 kez şeker ölçümü yapıyorum ve yemek az yemekten dolayı büzülmüş olan midem şuan normal yediğim için bana isyan ediyor.Demem o ki bir anlık bir şey deyip geçmeyin ve sadece sorumluluğunuzu bilip size yardım edici ilaçları nüfus cüzdanınız gibi yanınızdan ayırmayın.Hayat gerçekten kaybetmemek için çok değerli.Doktorumun da dediği gibi "Kendi doktorunuz ,siz olun."