1999 yılındaki Marmara depreminde 2 katlı binanın enkazında 12 yaşındaki kızını kaybeden, eşi ve oğluyla birlikte beton yığınları arasından çıkarılan Firdevs Akgül (48), 12 yıldan beri panik atak tedavisi görüyor.

17 Ağustos 1999'da gece saat 03.02'de gerçekleşen depremde 5 katlı binanın oturdukları 2 katlı binanın üzerine devrilmesi sonucu eşi, 12 yaşındaki kızı ve 8 yaşındaki oğluyla birlikte enkaz yığınları arasında kalan Akgül, çevredeki vatandaşların yardımıyla saatler sonra kurtarıldı. Akgül, o günden beri beton yığınları arasında kalarak hayatını kaybeden 12 yaşındaki kızını unutamıyor.

Depremin ardından sabah saatlerinde üzerlerine yıkılan 5 katlı binanın üçüncü katından çıkarıldığını ifade eden Akgül, ''Küçük bir boşlukta kalmışım. Depremde ayağa dahi kalkamadık, yatakta yakalandık. İlk sarsıntıda çocukların sesini duyduğumda, 'anne' diye bağırdıklarında, 'sakin olun, olduğunuz yerde kalın, deprem oluyor, geçecek' dedim. Sanırım kızım hiç uyanmamış. Oğlumla sesleri de çok benziyordu birbirlerine'' dedi.

-''12 YILDIR PSİKOLOJİK İLAÇLAR KULLANIYORUM''-
Depremden 2 ay sonra kendisinde panik atak belirtileri görülmeye başladığını kaydeden Akgül, 12 yıldan beri ilaç tedavisi gördüğünü kaydetti.

Psikolojisinin halen düzelmediğini ifade eden Akgül, yaşadığı korkunun ölüm korkusu olmadığını belirterek, şöyle konuştu:

''Bu, deprem oldu öleceğim korkusu değil. Ben bunu anlatamıyorum insanlara. Diyorlar ki, 'yeter artık öleceksek öleceğiz'. Hayır, öyle değil. Ben bir defa kızımı kaybettim, geri kaldım. İkinciye oğlumu veya eşimi kaybedersem bilmiyorum ne olur. Ölmekten korkmuyorum. Tabii çok uzun zaman oldu, 12 yıl dolmak üzere. 'Artık depremi unut' deniliyor. Hayır, o değil. Ben ölmekten hiçbir zaman korkmuyorum. Doktorlarım da söylüyor. 'Ölümden korkuyor musun' diye, 'korkmuyorum' diyorum, ilaçlarımı ona göre veriyorlar. 12 yıldır psikolojik ilaçlar kullanıyorum. 6 yıldır da çok yoğun olarak kullanıyorum. İlaçlarımdan bir tanesini atmayı unutursam ayağa kalkamıyorum zaten. Yeşil reçeteli ilacım var, uyku ilaçlarım var. Gece saat ikiye kadar uyumadıysam asla uyuyamıyorum. Saat üçü geçecek, 5 olacak ondan sonra uyuyabiliyorum. Bu problemleri eşim ve çocuğumla da konuşamıyorum. Oğlum şu an 19 yaşında, onunla sürekli konuşup psikolojisini de bozmak istemiyorum. Daha çok kendi içimde yaşıyorum.''

Panik atak nedeniyle çarşı merkezine de gidemediğine dikkati çeken Akgül, ''Komşularım da şahit oldu. Çarşıda çabucak işimi bitirip hemen eve dönüyorum. Depremi düşünerek değil aslında. Bu bilinç altına yerleşmiş. Gidiyorum ve anında dönüyorum. 40 dakika yol tutuyor ama ben 1 saatte evdeyim. 15-20 dakikada işimi hallediyorum. Kendimi şartlandırdığımı da düşünmüyorum. Ben o binaların hallerini gördüm. Enkazdan çıktıktan sonra. O binaların hepsi süslendi. Burada benim en çok üzüldüğüm; atamayla görev yapmaya gelen insanlar. Bizler biliyoruz binaları. Çünkü binaları süslediler ve boyadılar'' diye konuştu.