Sen bana bir dokunsan, hiç ah işitmeyeceksin, söz! Sen bana bir dokun bak, başkasını görmez bu göz.

Eşek sudan gelinceye kadar sev sen beni; hiç akıllanmayayım diye. Hep yüreğine takılı kalsın aklım, yaşım geçse bile.

Ateşle barut gibi duralım bir arada, öpüşüp koklaşalım. Nefesin nefesime karışsın, varsın patlayalım!

Bugünün sevdasını yarına bırakma sen. İçinden geldiği gibi sev beni, söz şımarmam! Yarını görür müyüz belli değil sevgili, sen her gün sonmuş gibi sev beni; asla bıkmam.

Akşam çökünce soyun gir koynuma. Ayağını bana değecek gibi uzat, boş ver yorganın boyunu, ısıtırım ben seni cümle aleme inat.

Birlikte keşfedelim dünyayı, o yer senin, bu yer benim gezelim. Çok biliriz o zaman, iş ki kendimizi bilelim.

Fazlasında gözüm yok, sen yanımda ol yeter ki! Sultan Süleyman’ a kalmamış da şu dünya, biz mi yiyeceğiz sanki?

Etle tırnak gibi olalım, aramıza kimse girmesin. Küssek, darılsak da yılda bir; aman söyleme dost düşman duyup bilmesin.

Gönlün yazı var, kışı var ama sen bana bahar ol. Kızgınlığın yağmur kadar sürsün, aşkın güneş kadar sıcak; gel sen de başımın tacı ol!

Sakın gün gelip de bırakıp gitme beni; bil ki sevgili ateş yakıyor düştüğü yeri. Ömrüm cam kenarında biter, bekleyerek her gün seni.

Ata eyer gerek, eyere er gerek; anla artık efendi, gönlüme bir tek sen gerek!

Candan Ünal

"Ata eyer gerek, eyere er gerek; anla artık efendi, gönlüme bir tek sen gerek!" 

Güzelmiş; teşekkürler.