Siz bir marka olmak için yola çıkar mısınız? Yoksa yaptığınız işi iyi yaparak kendiliğinden marka olanlardan mısınız?

Bireylere marka olarak bakılması ve bu şekilde düşünülmesinin öğütleniyor olmasını çok yanlış buluyorum. Kişisel marka danışmanlığı adında yeni ‘meslekler’ icat edildi ve güzel bir kazanç kapısı oldu…

‘Kişisel marka yaratma’ çabası insanı mutsuzluğa sürükleyen ve odak noktası olarak şöhreti ve daha fazla para kazanmayı ön plana atan bir süreçtir. İkisi de elde edilmesi hoş şeyler: şöhret ve yüksek kazanç harikadır, ama marka olmak için elde edildiğinde, kısa vadeli bir yatırım olacağı kaçınılmaz.Başarılı olmuş kişilere bir bakın. Hangisi ‘kişisel marka olmak’ çabasıyla hayatına yön vermiş?

Bireyleri kişisel marka yaratma çılgınlığına sürüklemek, huzursuzluk ve mutsuzluk yaratmaktan öteye geçmeyecektir. İnsanlar parayla satın alınıp, kullanılıp atılan ürünler değildir diyor Fatmanur Erdoğan.

Hülya Avşar, marka mıdır değil midir sohbetlerinin başını çeken ilk isim bildiğim kadarıyla. Hülya Avşar, kişisel bir marka olmak için hareket etmedi. O, bu mesleğe girdiğinde kişisel marka konusu gündem dahi değildi. Avşar, istediği alanda başarılı olmak için ne gerektiyse onu yaptı. Sanatçı oldu. Fark yaratmayı sevdi, sevdiği işi yapmak için peşinden koşturdu. Hala da öyle yapıyor. Doğru işler yaptığında değeri artan bir sanatçı olarak kariyerine devam ediyor.

Acun Ilıcalı, kişisel marka olmak için yola çıkmadı. En sevdiği iş neyse onun peşinden koştu. Okulu takmadı, hayatı oyuna çevirdi. İş bulmak için MBA yapmak zorunda olduğunu hissedenler gibi unvanlar peşinde koşmadı. Üç kuruş maaşla çalıştı, yıllar sonra emeklerinin karşılığını aldı. Kendi sevdiği, inandığı, bildiği işleri yapabilmek ve yaptığının en iyisi olmak için çaba harcadı. Oyunlar üzerine showlar hazırlıyor. Kimsenin cesaret edemediği işleri alıyor, fark yaratıyor. Alanında en iyisi olmak için çabalıyor.

İbrahim Betil, Toplum Gönüllüleri Vakfını kurarken marka olmayı değil, topluma fayda sağlamayı hedefliyordu.  Yaptığı işte fayda sağladıkça, daha çok tanınır, sevilir, sayılır oldu. Marka olduğunu söyleyen İbrahim Betil değil, onu marka olarak görmek isteyenlerdir. İş dünyasında parmakla gösterilen üst düzey yöneticiler arasındadır, çünkü birçok profesyonel en üst noktalarda ya kalmayı tercih eder, ya da nihayetinde emekli olup danışmanlık yaparak hayatını devam ettirir. Betil, Türkiye’de nadir üst düzey yöneticinin tercih ettiği bir işe gönül verdi. Hedefi marka olmak değildir. Değerini yükselten, gönülden yaptığı işleri başarıyla yerine getirmesidir.

bende bu yazıya katılıyorum yaptıkları işe inandıkları dogrular ve bir işi en iyi şekilde yapmaya çalışanlar daima kazanır.