Dağ gibi bir kadındın sen o zamanlar
Bahar ağlardı yeşil gözlerinde
Her dem taze çiçeklerin vardı bahçende
Dağ gibi bir kadındın sen o zamanlar
Herkes seni severdi
Ben seni severdim
Severdim kadınlığını, imkânsızlığını,
Ulaşılmazlığını, çiçeklerini, bahçelerini
Severdim seni
Ama sevmedim hiç bir zaman
Ümitsizliği sen de
Sevmedim dağ gibi oluşunu
Sevemedim...
Öyle ya
Dağ gibi kadındın sen
Ve seni sevmeye
Dağ gibi bir yürek gerekirdi...