Benimdin.
 Bendim Leyla.
AslıŞirin.. hepsi bendim.. Kasımda açan çiçektik biz.
Kış ayı güzel renkli çiçekler olmaz demeyin sakın! En güzeli en parlağı bizdik..
En sevdiğim papatyalardan taç yapıp taktın saçlarıma..
Alnımdan öpüp Benimsin dedim.. Bu insanlar anlamaz! Kimseye anlatmadım bende zaten.. Bizimdi herşey..
Özeldi..
Seviyodun beni...
Ne güzel şeydi sana göre benle geçen bi gün ? Bana sarıldığın anların hep özel olduğunu söylerdin..
Korumamdın..
Dokunamazdılar bana..
Sen hepsini kovardın.. Ellerimi sımsıkı tutardın..
Ben sana yazardım.. Uzun uzun aşkımı ..
Bu aşktı hayatın anlamı.. Bu masaldı.. Bu rüyaydı..
Ama uyanmayacaktık biz hiç..
Sözleşmemiz baştan yapılmıştı..
Sonra o bilindik ayrılık karanlığı çöktü üstümüze..
Sen istemez oldun sana yazdıklarımı..
"Boş işler bunlar. yazma bana. Git börtüye böceğe yaz. Bana yazma..." dedin..
Sustum..

Tek sorun sana yazmam sandım...
Yazmam sinirlendirmem aşkımı olur biter dedim..
Ama yetmemişti bu sana..
Daha fazlasını istedin..
Kalabalığın içinde yükselen sesim battı sana..
Susturmak istedin..
Ben önce en yakın arkadaşlarımdan sonra kendimden vazgeçtim..
Artık iki oyuncuyduk..
İnsanlar bizi mutlu aşık sanarken...
Biz hep can yaktık..
Ya da sen yaktın..
Ben kıyamadım sana ...
Canınını da yakamadım..
Bugünse...
Sanki bilmiyomuşum gibi..
Sanki çocukmuşumda..
İnanmışım başından beri beni sevdiğine gibi AYRILDIK dedin..
Öpücük konduramadan yanaklarına vedalaştım seninle ilk defa.. Sıkıca sarılamadan vedalaştım..
Şimdide bi boşluğun içinde kendimle vedalaşıyorum..
Kendime kendine iyi bak diyemeden..
Öpücük konduramadan..
Sımsıkı sarılamadan....

Emeğine Sağlık