çocuğa zaman ayırmanın önemi - çocuğa ne kadar vakit ayırmalı - çocukla kaliteli zaman geçirmek için

Yoğun çalışma temposu, birbirini takip eden sorunlar, maddi ve manevi çok çeşitli problemler nedeniyle zamanın nasıl geçtiğini fark etmiyoruz çoğu kez. Bütün bu yaşam mücadelemizin yanında çocuğumuza ne kadar ilgi, sevgi ve zaman ayırıyoruz? Hangi noktalarda fark bile etmeden hatalar ya da eksiklikler yapıyoruz? Tüm bunları biraz olsun fark etmek için çeşitli sorunları zaman zaman anne babaların kendilerine sormalarında fayda olabilir.

1.Günde kaç dakika sadece çocuklarınıza ayırıyorsunuz?
2. Haftada kaç kez çocuğunuzu sarılıyorsunuz?
3. Kaç kez çocuğunuza seni çok seviyorum dediniz?
4.Çocuğunuzun gözlerine kaç kere bakıyorsunuz?
5. Haftada kaç kez çocuğunuzla özel olarak oynuyorsunuz?
6. Kaç kez çocuğunuzdan özür dilediniz?
7.Kaç kez sordunuz nasılsın bugün diye?
8. Günde kaç saat tv izliyor kaç saat çocuğunuza ayırıyorsunuz?
9. Bu hafta kaç kez çocuğunuza sözlü olarak ödül verdiniz?
10. Kaç kez çocuğunuza bir şey öğretmek için özenli ve ciddi olarak konuşma yaptınız?
11. Kaç kez çocuğunuza bir etkinlik yapmak üzere bir teklifte bulundunuz?
12.Kaç kez ona küçük de olsa bir sürpriz yaptınız?
13. Çocuğunuza vakit ayırmamak için sürekli evdeki diğer kişilere yönlendiriyor musunuz?
14. Sürekli olarak çocuğunuzu duymazdan geliyor musunuz?
15. Çocuğunuzu geçiştirmek için bahaneler üretiyor musunuz?
16. Bir yandan çocuğunuzla ilgilenirken bir yandan da işlerinizi mi yapıyorsunuz?
17. Televizyon izlerken çocuğunuzu dinliyor musunuz?
18. Çocuğunuzun gelişimini ne kadar takip edebiliyorsunuz?

Her anne ve babanın zaman zaman kendisine sormasını önerilebilecek bazı soruları yukarıda sıraladık. Günlük rutinlerimiz arasında ne kadarı çocuğumuz için vaktimiz oluyor bunu da anlamamıza yardımcı olabilir bu sorular. Tüm bu çabalar aslında çocuklarımızın bize ve onlar için ayıracağımız vakte ihtiyacı olduğunu gösterir niteliktedir. Çocuklarımız anne ya da babasının kendisine ne kadar zaman ayırdığından çok etkilenebilirler. Sürekli olarak tek ebeveynin yani örneğin sürekli olarak annenin çocukla ilgilenmesi babnın daha çok kendi halinde ya da tv başında vakit geçirmesi çocuğun sorguyabileceği noktalardandır. Bunu fark etmek anne babalar için yol gösterici olabilir. Anne ve babanın mümkün olabildiğince çocukla eşit vakit geçirmeye yönelik çaba içinde olması çocuğun gelişimi açısından sağlıklı olabilir.

Sürekli olarak anneyle vakit geçirmeye alışan bir çocuğun babayla olan ilişkilerinde uzaklaşma söz konusu olabilir. Buna alışan bir çocuk sorunlarını babadan gizleme ve daha çok anneye açma gibi eğilimler gösterebilir. Bu ise giderek aile sistemindeki iletişimi tek yönlü hale getirebilir. Babanın giderek çocuktan uzak kalmasıyla sonuçlanabilecek bu durumun bir an önce önüne geçilmesi gerekebilir. Bu tek yönlü iletişimin önüne geçmek amacıyla zaman planlaması yapılabilir, çocukla ilgili olarak yerine getirilmesi gereken sorumluluklar düzenlenebilir. Bu düzenlemelerde her iki ebeveynin de çocukla birlikte eşite yakın zaman geçirmelerine yönelik bir planlama uygun olabilir.

Ülkemizde özelikle annelerin ifadelerine bakıldığında çocukla geçirilen vaktin çoğunun annelerle geçirildiği anlaşılabilir. Babaların bu konuda daha çekimser kaldığı söylenebilir. Bu durum annelerin yoğun olan sorumluluklarının yanısrıa ek olarak çeşitli sorumlulukları da bir yük gibi anneye atfetmekte olabilir. Netice olarak anneye daha yakın babadan biraz daha uzakta kalmaya alışmış çocuklar yetişebilmektedir. Bu ileride babaları da üzebilecek sonuçlar ortaya çıkarabilir. Çocuk küçükken bu sorunun çözülmesi ergenlikte babaya karşı oluşabilecek olumsuz duyguları ortadan kaldırması açısından yardımcı unsur olarak görülebilir.

Psk.Dnş.Fatma KIRIMLI TAŞKIN
Ankara
Psikolojik Danışman