Clermont Konsili, 1095 Kasım'ında, Papa II. Urbanus’un başkanlığında ve birçok din adamının katılımıyla gerçekleşen Clermont Konsili Haçlı Seferleri’nin başlangıç noktasıdır.

Bizans İmparatoru I. Aleksios Komnenos, Papa II. Urbanus'tan Selçuklulara karşı yardım istedi. Böylece zaten Kudüs'teki Hristiyanlığın kutsal topraklarının Müslümanların kontrolünde olmasından hoşnut olmayan Avrupalılar arasında haçlı seferi düşüncesi oluştu. Papa II. Urbanus 18 Kasım - 28 Kasım 1095 tarihleri arasında Fransa'nın Clermont kentinde bir kurultay topladı.

Konsilde Hıristiyan dünyasında hakim olan barışçı doktrin terk edilmiş ve Haçlı Seferleri’nin temeli atılmıştır. II. Urbanus, Clermont Konsili'nin sonunda, Doğu’daki Hristiyanların zor durumda olduğunu, hacıların taciz edildiğini ve engellendiğini, Hristiyanlarca kutsal sayılan yerlere saygısızlık edildiğini iddia etmiştir. Farklı toplumsal sınıflara mensup bir topluluk önünde yaptığı konuşmada Hristiyanlardan tek bir bayrak altında birleşmeye ve "kutsal toprakları Müslümanların elinden kurtarmak için savaşmaya" çağırmıştır. Bu çağrıya cevap veren ordular 1097 yılında ilk defa Anadolu'ya girerek Birinci Haçlı seferini başlattılar.