Cape Grim Katliamı 10 Şubat 1828'de bugün Tazmanya olarak bilinen Van Diemen's Land'in kuzeybatısında gerçekleşti. Ellerinde fitilli tüfekler bulunan dört çoban, Pennemukeer kabilesinden 30 Aborijin'i katletti ve cesetlerini 60 metre yükseklikteki kayalardan aşağı attı. Avrupalılar katliamın gerçekleştirildiği yere Victory Hill (Zafer Tepesi) adını verdiler.

Tazmanya adı verilen topraklara insanlar ilk defa bundan 35 – 25.000 yıl önce, henüz Avustralya anakarasıyla birleşik olduğu dönemde geçtiler. Buzul devrinden sonra suların yükselmesiyle birlikte Tazmanya ile Avustralya arasındaki boğaz su altında kaldı. İngiliz işgaline kadar Tazmanya'da en az 5.000 Aborijin yaşıyordu; çeşitli kaynaklarda bu sayının çok daha fazla olduğu belirtilmektedir.

Tasmanya Aborjinleri 9 bölgesel kabilede 50 kadar gruptan oluşan topluluklar halinde yaşıyordu. Bu kabilelerden en büyüğü Oyster Bay (Doğu Tasmanya) kabilesiydi (700 kişiden fazla olduğu tahmin ediliyor). Bu kabile toplam 7800 km2'lik bir alanda ve 515 km'lik bir kıyı şeridinde yaşıyordu. Yazın kıyı şeridinde kışları da iç kısımlarda avlanıyorlardı. Bir diğer kabile de kuzeybatıda yerleşmişti.

İki kabile de (Mime Gin ve Low Ren Tom Mer Ning Meeberlee) güneybatıda ve Macquarie körfezi civarında yaşıyordu. Bu iki kabile tekne yapımında ustaydı. Demir madenini kullanıyorlardı. Ağaç kabuğuyla kanoları kullandıklarını, demir tozlarını kırmızı orkide ile dövüp vucutlarına sürdüklerini ve kanguru yağı ile karıştırıp saçlarını boyadıklarını bölgeye gelen beyazların kayıtlarından öğreniyoruz.

Tasmanya'ya ilk gelen Avrupalı Abel J. Tasman'dır (1642). Abel J. Tasman buraya (henüz ada olduğu bilinmiyor ve Avustralya anakarasının bir bölgesi olduğu sanılıyordu) Hollanda Doğu Hind (Dutch East Indies) bölge valisi Anthony Van Diemen'in adına Van Diemen's Land adını verdi. 1855'e kadar Van Diemen's Land adı kullanıldı, ada daha sonra Tasmanya adını aldı.

Avrupalılar ile Aborijinler arasındaki ilk temas 1700'lü yılların sonunda başladı ve bu adanın yerlileri için büyük bir felaket oldu. Adaya gelen ayıbalığı ve balina avcıları, koyun çobanları kısa sürede Abroijinlerin topraklarına el koymaya, kadınlarını köleleştirmeye, tecavüz etmeye başladılar. Erkekler görüldükleri yerde öldürülüyordu. Aborijin nüfusu hızla düşerken, Avrupalı nüfusu da artmaya başladı.

Aborijinlerin ana besin kaynağı olan kanguruların da hızla avlanması sonucunda açlık baş gösterdi; bu durum Aborijinlerin neredeyse yok olmasına yol açtı. Van Diemen's Land Company 1826 yılında Cape Grim ve Circular Head'de koyun çiftlikleri kurdu. Göçebe Peerapper kabilesi Aralık 1827'de West Point'ten Cape Grim'e döndüğünde, topraklarında çok sayıda kulübe ve koyun bulunduğunu gördü. Çobanlar Aborijin kadınlarını kulübelere götürmeye çalışınca, erkekler buna engel oldu. Çıkan kavgada Avrupalı çobanlardan biri mızrakla bacağından yaralandı, bir Aborijin silahla vurularak öldürüldü.

Aborijinler intikam almak için koyun sürülerinden birini kayalıklardan aşağı denize sürdüler, 118 tanesini de mızraklayarak öldürdüler. Bunun üzerine Van Diemen's Land Company Aborijinleri katletmeye karar verdi.

10 Şubat 1828'de fitilli tüfeklerle silahlanmış dört Avrupalı çoban, Pennemukeer kabilesinden 30 Aborijin'i Fırtına Kuşu yumurtası topladıkları bir esnada baskına uğrattı. Çobanlar ilk olarak Aborijinlerin kumsalda konaklayan ailelerine ateş açtılar, sonra paniğe kapılan diğerlerinin kayalıklara tırmanmasını beklediler. Kayalıkların tepesinde de üzerlerine ateş edip hepsini öldürdüler. Burası, koyunların denize sürüldüğü kayalıklardı. Çobanlar da Aborijinlerin cesetlerini 60 metre yükseklikteki kayalardan aşağı attılar.

Katliamdan kurtulabilen Aborijinler beyaz yerleşimcileri artık Nowhummoe ("şeytan") olarak adlandırdılar, bir daha Cape Grim yakınlarına bile gelmemeye ve rastladıkları bütün beyazlara düşmanca davranmaya başladılar.

Avrupalılar ise katliamın gerçekleştirildiği yere Victory Hill (Zafer Tepesi) adını verdiler. "Uygar" beyazlar, çocuk, ihtiyar, kadın ayrımı yapmadan bir kabilenin katledilişini zafer olarak kabul ettiler.