12- 18 Mart Deniz Savaşı'nda 275 kiloluk mermiyi kaldırıp topa yerleştiren Seyid Onbaşı

Balıkesir'in Edremit'ine bağlı Çamlık köyünden Seyid, askerlik vazifesine 1909 yılında başladı. Balkan Harbinin patlak vermesiyle askerlik vazifesine devam etti. Tam terhis olacaktı ki bu kezde birinci dünya savaşının başlamasıyla yine evine dönemedi. Çanakkale'de Mecidiye Tabyalarında vazifeliydi.

18-Mart sabahı hemen herkes gibi o da tabyasında teyakkuz halindeydi. Düşman gemileri boğazı zorluyor, bomba üzerine bomba yağdırıyorlardı. Düşman gemilerini atışlarıyla bunaltan Mecidiye Tabyasının işini bitirmek üzere yüklenip sağanak halinde atışa başladılar. Mecidiye Tabyasının takım subayı Fehmi Bey askerleri sığınağa sevketti. Bu sırada istihkama düşen bir mermi cephaneliği de uçurunca herkes yerlere yuvarlandı. Koca Seyid'in aklı başına geldiğinde takım arkadaşı Ali'yi karşısında gördü.
-"Arkadaşlar nerede?" diye sordu.
Arkadaşı cevap verdi:
-"Onlar mertebelerini buldular. 14 şehit, 24 yaralımız var. Ayakta bir senle ben kaldık."
Seyid kalkıp denize doğru baktı.Düşman gemileri karaya iyice sokulmuşlardı. Döndü birde tabyadaki toplara baktı. 3.top dışında hepsi toprağa gömülmüşlerdi. Ayakta kalan tep topunda vinci kırılmıştı. Seyid arkadaşının kaldıramazsın demelerine rağmen toprağa buladığı elleri ile gres yağına bulanmış 215 okka (275 kg.) 'lık topu sırtladı. Sendeleyerek topa doğru yürüdü ve mermiyi topa sürdü. Her ikiside numara eri oldukları için nişan almada usta değillerdi. Bir besmele çeken Seyyid topu ateşledi. İlk mermi uzun düşmüştü. Bir tane daha getirdi ve sürdü. Bu kez de kısa düştü. Fakat üçüncü mermi, en öndeki geminin kıç tarafında ve su kesiminde patladı. Bu gemi, Fransızların ünlü gemisi Ocean'dı. Dümen tertibatı bozulan gemi çevresini harmanlamaya başladı. Sonrasında gece Nusret mayın gemisinin döktüğü mayınlardan birine çarptı ve hızla battı.

Tabyanın feci durumunu öğrenen Müstahkem Mevki Komutanı Cevat Paşa,hemen oraya geldi, Koca Seyyid’i alnından öptü ve onbaşı rütbesi taktı.

Hadiseyi duyan Almanlar fotoğraf makineleri ile geldiler, o anı canlandırmaya çalıştılar. Seyyid bırakın mermiyi sırtlamayı yerinden bile oynatamadı. Bu poz için boş bir kovan bulup, mizansen yaptılar.
Onbaşımız izin ve para tekliflerine asla yanaşmaz, yalnız o günden sonra herkese bir, ona iki tayın bırakırlar.
Seyyid Onbaşı hakkına razı olur fazla tayını akadaşlarına dağıtıp dua almaya bakar.

Koca Seyyid 1918’de terhis edilir. Köyüne döner ama daha soluklanamadan Yunan’ın Ayvalık ve Edremit’e girdiğini duyar. Derhal silahını kapar, dağlara çıkar. Manisa, Kula, Uşak derken Afyon’a kadar uzanır. Zaman zaman yaralanır ama cepheden kopmaz, çok arzulamasına rağmen şehit olamaz. Kışla imamı “bu nasip işidir be Seyyid kardeş” der, “düşün Halid bin Velid (Radıyallahü anh) elliden fazla harbe katıldığı halde meydanda kalma arzusuna kavuşamadı. Ancak Allahü teâlâ’nın öyle kulları vardır ki yataklarında da ölseler şehit olurlar.”





savaşta 275 kg kaldırdığı doğru fakat resim çekinmek için kullandığı mermide boşaltıldığı halde 210 kg. diye okumuştum bi yerde..

buarada
aşağıda ki resme sıkça bakmamız gerekiyor sanırım..hem hangi zorluklar ve tevekkülle bizlere bu şartların hazırlandığının bilinmesi açısından hemde bu bolluk içinde halimize şükretmemiz,israf etmememiz ve gözümüzü yukarılara değil durumu çok daha kötülere çevirmemiz açısından..

resmin altında da yazdığı gibi..
"Varlıklarının tamamını Türk varlığına armağan etmişler"

Resmini Cekmek İçin Mermiyi Tekrar Kaldırmasını İstemişler Fakat Alamamış Bu Sefer.. Böyle Duymuştum Savasta Nasıl Bir Güç Geldiyse Artık.

Öncelikle teşekkürler güzel anlatım olmuş.
Bana kalırsa o anda o hırsla o mermileri kaldırmıştır. Ama genede çok güçlü birisiymiş.

güclü birisiymis ya güzel anlatimdi teşekkürler

Güzel anlatmışsın,TeşekkürLer.