Canan idin can bahçemde,
Canımın içindeki candın.
Kordum, közdüm, döndüm küle;
Bu can şimdi ten ne yapsın?

Yar, can derken geçtim benden,
Umut, korku, sevgi her dem.
Gölgen geçti, kaldın bir sen;
Ben sen yok ki; her şey Hak’kım...