Nar tanesi yanaklara allar düşen yarim
Hayatında görmüş müydün böyle sevgi böyle feri
Neydi kimdi diye düşünürken saatlerce
Beyninde yoğurduğun gizemli adam şimdi nerde

Ya onu sana getiren kırık cam parçaları
Bak şimdi un ufak hayasızca etrafa yayıldı
Vurdukça kendini yerlere göklere ve sana
Acı kalmadı artık sinirler eridi yağ oldu merhemine

Sevgi acının içinde kaynadıkça tatlandı
Şerbet oldu yaralarına kimi zaman kan aktı
Bir gül düştü semadan katlanarak yorgun bedene
Nokta vuruşuydu bu çırpınan son hazneye.