Her defasında affetmekten yoruldum ben, sen her seferinde aynı biçimde parçalamaktan bıkmadın sevgimi. Sonunda zafer senin, ben de artık seni sevmeyenlerden biriyim.

Yıllar geçti yahu, yıllar, bir ömür geçti böyle. Gerçi suç sende değil, her seferinde seni affeden kalbimde. Müstahak bana yani, böyle sevgiye müstahak belki de yaptıkların. Her şeyin çoğu zarar derler ya, doğru! Sevginin de fazlası, demek kaldırıyor çiğ süt emmiş insanda bir yanı….

Bütün hayatımı seni sevmekle harcadım, şimdi sönüp bakıyorum geriye, elimde sevmeyi öğrenmekten başka bir şey kalmamış. O da değerli bir dersti mutlaka ama o serseri kalbime dönüp sormalı, değer miydi?

Başkalarında da öğrenemez miydim sevgiyi, başkalarında da bilemez miydim beklentisiz yaşamanın kadrini? Bu kadarı kaderden sayılır mı? Yok artık!

Kendini kandırıyor insan en çok ve en kolay kendine kanıyor. Uzun gecelerin gözyaşı dolu sabahlarında, ıslak yastıklarda uyuyakalırdım seni beklerken. Gelmezdin, gelirdin bazen geldiğine değmezdi. Şimdi bakıyorum da, her şey ne kadar gereksizdi!

Emeğim, sevgim, kalbim, belki başka birinde daha değerlenirdi. Öyle ya, tam şu anda bir cam kenarında oturmuş, kendisini gerçekten sevebilecek bir kadının hayalini kuran bir adam yok mudur? Seninle harcamasaydım hakkımı, acaba daha layık olanı seçer miydim?

Neyse bu hesaplar için çok geç! Zaten oldum olası sevmedim “ah, vah” demeyi. Bundan sonra da yol uzun. Daha bir sürü hata var yapılacak, daha bir sürü göz var bakınca aşık olunacak….

Hiç sevişmediğim gibi sevişeceğim biri var belki ömrüme yazılmış, belki sen hep kandırmışsındır beni sahte öpüşmelerle, kim bilir? Belki sevilmek de senin yaptığından farklı bir şeydir…

Bundan sonra bana dönemeyeceksin. Gelsen de bulamayacaksın. Başka bir ömre gidiyorum, kendi ömrümü yeniden yazıyorum. Sevmeye yeniden başlıyorum.

Bu sefer bana dönemeyeceksin çünkü gözlerine baktığımda, karşında erimiyorum. O yüzden seni başarısızlıklarınla bırakıp gidiyorum. Sana rağmen umudumu kesmedim aşktan. Biliyorum bir yerlerde benimkine benzer bir kalp var, onu bulmayı diliyorum.

Yüzünde alaycı bir tebessüm var, görüyorum. Sen gibilerle dolu sanıyorsun dünyayı, sonunda sana muhtaç kalacağımı düşünüyorsun. Bil ki; ben bu yola baş koydum eski sevgili, bir daha hiç görmesem de aşkı, kararım kesin: Ölene kadar sana geri dönmüyorum!

Candan Ünal

serseri kalbime dönüp sormalı, değer miydi? gerçekten güzel paylaşım yüreğine sağlık..