Söze nereden başlasam bilmiyorum,aslında çözüm okadar basitki,derinlere daldığımız için işin içinden çıkamıyoruz.Hersey kör düğüm oluyor.Aslında hersey karşılıklı diye bukadar uzun sürdü,nedenmi anlatayım beni anladığını düşündüğüm kişi.gözlerinden aşkı okuyordum ve bendeki aşkın karşılığını gördüm ve geldim yanına döktüm içimi ve sen gözlerinle söylediğin seyi söylemedin ve beni denedin.Ama denedikçe denendiğini farketmissindir diye düşünüyorum.Nedenmi denedikçe denendin biliyormusun çünkü hersey karşılıklı iken karşındaki denenmez,denendikçe denenirsin çünkü.Belkide hazır değildin,belkide başka sebeplerin vardı.Bekle diyebilseydin beklerdim,olumlu bir yanıt gelseydi yine elvedalar olmazdı. aslında,her sözüm,her gidişim gitmek degildi.bende seni denedim,gitme dermisin,ardımdan gelirmisin diye.Ama gelmedin demiyeceğim,gelemediğini düşünüyorum,gelmek isteyipte gelemedin,birşeyler söylemek isteyipte söyleyemedin diye düşünüyorum.gözlerinden okuduğumu her gelişimde dilindende dökülmesini bekledim.Gözlerin başka,sözlerin başka söylüyordu.Net değildin yani.Ben geldiğimdede nettim çekip gittiğimdede net davrandım.Gözlerimden okuduğunu,sözlerimlede söyledim.Veda ettigimdede gözlerimi hep senden kaçırdım,bakmadım.Aslında beni en iyi senin alnladığınada inanıyorum.Sana neden gelemediğimide söyleyim,bir kez gelseydin,birkez birseyler söyleseydin gelebilecek cesaretim olacaktı korkmayacaktım.Senide anlıyorum,beni her denemende,gidip gitmeyeceğimi,tavrımı,hareketlerimi...vs görmek istiyordun.İnanıyorumki gelmek istiyorsun,adım atmak istiyorsun,ve korkun gitsem tepkisi ya ters olursa diye korkuyorsun.Giden sendende gidiyor bendende.korkularımızın bir çok sebebi var ve bu korkularımızın karşılıklı olduğunu ve korkuları yenmeye başladığımızı hissediyorum.Birbirimizi görememek bizi umutsuzluğa düşürüyor.Yılların geçmesi,günlerin geçmesi bizi birbirimize dahada bağlıyor,birbirimizi dahada kıymetlı kılıyor,her geçen gün birbirimizin değerini bilmemizi dahada iyi anlatıyor.Bu aşk,ne senin suçun olabilir,nede benim,ne sen haksızsın nede ben.Ve hep benim çekip gittiğimi düşündün.Ben ilk günden beri seni bekledim,ve inanıyorum sende beni beklemissin.seni bekleyeceğimi aslında biliyorsun.Bu yazdıklarımı eminim sende düşünüyorsun.Çözümün birimiz bir adım attığında,diğerimizinde ona adım atmasından geçiyor.bazen seni üzdüğümünde farkındayım.Gel demiyorum,önce belki uzaktan göreceğiz birbirimizi,sonra biraz daha yakın,daha yakın.tam hazır hissettiğimiz gün mutlu olacağımıza inanıyorum.Bugün içim huzurlu bilirim senden kaynaklı.ve askın zamanı,mekanı olduğunuda düşünmüyorum,seni hissedebildiğim her an doğru zamandır.Seni hissedebildiğim her mekan doğru mekandır.Çünkü doğru kişisin.önemli olan aynı anda beraberce hazır hissedebilmektir aşk''a.Bu yazımı lütfen kaydet yarın sileceğim.Yazımın ne noktasına dikkat ettim ne de başka birseyine.

Cengiz Alagöz

Teşekkür ettim paylaşıma..